Masalsı anlatımı ve dilinin sade olması sebebiyle çok kolay okunan bir kitap. Okurken kendinizi Tim Burton filmi izliyormuş gibi hissediyorsunuz en azından ben öyle hissettim. Çok beğendim.
Kitaptan ufak bir alıntı paylaşmak istiyorum
uyu benim küçük yavrum uyanana kadar uyu büyüdüğünde göreceksin bütün dünyayı şayet yanılmıyorsam tabii…
bir sevgiliyi öp, biraz dans et, keşfet ismini ve gömülü hazineyi…
yüzleş hayatınla acılarıyla, mutluluklarıyla, gidilmedik yol bırakma geriye.
Kısa bir özeti baştan vermeyi tercih ediyorum; kitap şimdilik akıcı ve güzel bir dil kullanarak devam ediyor ama bir yandan roman adı altında bir sürü öyküyü karman çorman karıştırarak okumanızdaki devamlılığı hafif de olsa baltalayabiliyor.
Şimdilik 120. sayfadayım kitabın yaklaşık olarak üçte biri bitti. Başlarda adından da anlaşılabileceği üzere bir dişi kurdun rüyalarından bahsetse de devamında seyrimiz değişiyor ve Abdias adlı Hristiyanlık dinini temelden değiştirmeyi kafaya takmış bir gencin öyküsü anlatılmaya başlanıyor.
Abdias şimdilik kitabın ana karakteri gibi duruyor. Bu genç adam aykırı fikirleriyle papaz okulundan atılmış, yalnızlığı doruklarına kadar yaşayan bir adam. Okuldan atıldıktan sonra bir şekilde para kazanması gerektiğinden bir gazete için yazı yazmaya başlıyor…
(Romanın sonuna geldiğimde eleştirimi de yazarım. Bu şimdilik burada dursun. )
Şu an uzun zamandır aldığım ama araya başka kitaplar girdiği için okumayı ertelediğim Yüzüklerin Efendisi Yüzük Kardeşliği kitabını okuyorum. 100 küsür sayfam kaldı. Kitabı ilk aldığım zaman filmi daha geçen gün izledim farklı bir şeye yöneleyim dedim ve okumayı erteledim. Oysa ki kitapta farklı karakterler, olayların gelişimi daha başkaymış. Alternatif senaryo okuyormuş gibi hissediyorum ama yalan söylemeyeyim güzel. Elrond’un Divanı kısmını büyük bir zevkle okudum. Bu serinin kitaplarını ertelemiş olmak kötü oldu ama kitapları sindire sindire okuma niyetindeyim. Filmde orta dünya ile alakalı çok hikayeye tanık olmadık ama kitapta anlatıyor (en azından okuduğum kısma kadar bazı geçmiş olayları anlatıyor).
Yazarın külliyatındaki okumadığım tek kitabıydı ve bitmek üzere. Polisiye severler Grange i zaten bilir. Bu kitabı da bir çok kitabı gibi merak uyandırıcı ve tempolu. Yazarın müthiş araştırmalar yaptığı özellikle psikiyatri alanına derinlemesine eğildiği anlaşılıyor. Tavsiye ederim.
Grange’in tüm kitaplarını okudum; en iyi potansiyel bu kitaptaydı ama ‘katil kim’ açısından vasat bir kitap olarak gözümde. Polisiye kaldırmaz böyle şeyleri.
kitap iki ayrı hikayeden oluşuyor ve sonunda tek bir konuda muhteşem bir şekilde birleşiyor. Konusu resimde oldugu gibi gaddar thanos ile ilgili çizimler şuana kadar okudugum en iyi çizgi roman çizimleri. Alıp okumanızı öneririm.
Tamam tamam olayı çözdüm ama aga bu ciltlerin hepsini toplamak başa bela bir iş gibi. Avengers ayrı, infinity ayrı, inhuman ayrı, vsvs. . Heleki gerekli şeyler olayı tam karman çorman etmiş.
Dune 4.kitap son 100 sayfa kaldı ama ben çok sıkıldım. Okuduğum en kötü Dune kitabı sanırım. Başlarda sevmiştim halbuki. Şu an bitse de gitsek modundayım diyebilirim. Ne olacağını merak etmiyorum bile. Hiç hoşuma gitmedi bu durum. Seriye devam etme isteğimi de baya düşürdü bu haliyle.
Korku edebiyatının büyük bir tutkunuyum. Özellikle doğaüstü korkuya bayılırım. Ama hem Türkçeye çevrilen korku kitaplarının azlığı hem de bu türün inandırıcılık gibi bir sorunu olması dolayısıyla iyi örneklerini okumak her zaman kısmet olmuyor. İşte, Tremblay’ın methini ilk kitabıyla beraber duymaya başlayınca radarıma girmişti. Ama ilk kitabını bir türlü edinip okuyamadım. Neyse ki ikinci kitabını son alışverişimde alıp okudum.
Açıkçası beklediğim gibi bir doğaüstü korku romanı bulamadım karşımda. Hatta doğaüstü öğeler var mı yok mu kitapta ya da şöyle diyeyim doğaüstü gibi görünen öğeler gerçekten doğaüstü mü okuyucu karar verecek? Ki bir kısmı öyle bir kısmı değil bana göre, ama tam da emin değilim. Yazar okuyucuyu ikilemde bırakıyor kitap boyunca ve kitap bittiğinde de bu ikilemlerin bir kısmı kaldığı gibi kalıyor. Bütün bunları dışında yazarın dili çok güzel. Çeviri güzel. Bir iki yazım yanlışı dışında pek bir sıkıntı da çarpmadı gözüme. Çocuğun kaybıyla başetmeye çalışan ailenin psikolojilerini iyi yansıtmış yazar. Sonunda bazı ikilemler kalsa da kitap gayet güzel bir sona sahip.
Abdülhak Şinasi Hisar bir kısmı Tanzimat Dönemi, çoğu Edebiyatı Cedide Dönemine mensup edebiyatcılarla bir kısmı da yine 1900lerin başında yaşamış edebiyatçılarımıza dair kişisel anılarından , duyduklarından bahsettiği bu eserinde ayrıca yazarların eserlerine, edebi anlayışlarına da değiniyor. Hisar’ın dili su gibi akıyor ve eski yazarlarımız hakkında bambaşka şeyler öğreniyoruz.
Çocukluğumun yazarı, beni kitap denen büyüyle tanıştıran, kitaplarının kısa versiyonlarını bir günde bitirip hergün sınıfın kütüphane kolu başkanının başına ekşiyip yeni bir kitabını aldığım Jules Verne ile yıllar sonraki bu karşılaşmamdan da memnun ayrıldım. Kısa bir kitap. Mizahi bir dille masal diyebileceğim bir öykü anlatmış bu kitabında Verne. Harika değildi ama bir günde okunup iyi vakit geçirmek için güzel bir seçim olur.
Cem Akaş yıllardır okumak istediğim bir yazardı. Yayıncılık anlayışı da kesinlikle heyecan verici. Sonunda yollarımız Sincaplı Gece’de kesişti. Kitabın ilk yarısında keyiften ve yaşadığım anlık aydınlanmalardan aklımı yitiriyordum. Hem cesur hem de çok doğal bir dil. Yerli edebiyatta böylesini görünce insanın yazarın tüm kitaplarını tek seferde sipariş edesi geliyor. Böyle bi romanı nasıl ıskaladığımı çok düşündüm. Ertesi gece kitabın ikinci yarısını tamamladım. Burası biraz hayal kırıklığı oldu. Tadım kaçtı. Başladığı gibi bitmediği için haksızlığa uğradığımı düşündüm. Galiba tek seferde değil de parça parça okuyacağım Akaş’ı.
Tuhaf çünkü kitabı okurken (nereden bu kanıya vardıysam, bilmiyorum) absürt belki mizahı bol bir kitap bekliyordum. Okumaya başladıktan sonra eeee dedim’ sürekli, bu iş ne zaman eğlenceli hale gelecek. Ve bu yüzden kitabın başına pek ısınamadım. Ama okudukça konuya alışmaya ve mizah beklentimden vazgeçince de kitabın tadına vardım. İşin gerçeği tadı pek de güzeldi.
Kitap uzaylıların dünyamızda bir kaç yere (sanırım beşti) şöyle bir uğrayıp gitmesi ve ardında bıraktıklarının, insanların hayatını nasıl da değiştirdiğini anlatıyor.
Türün sevenlerine (daha okumadılarsa şayet) önerilir.
Robert A. Heinlein - Yaban Diyarlarda Yabancı
Kitap baya iyiydi. Çok beğendim. Konusunu hiç bilmiyordum. Ama çok merak ettiğim kitaptı. İlk başlarda tamam ya Mars’a yolculuk gemi kayboldu sonra Marsta yaşam var. Burdan sonra ne olacak derken kitap bambaşka bir hal aldı. Bundan sonrasını anlatmayayım. Aslında kitap bir çok mesaj içeriyor. Yerine göre çoğu ülkede olan yaşanan şeyler. Ve Neil Gaiman’ın son sözüde okuyunca bir çok kişiye kiliseye ilham olmuş. Kitabı çok iyi grokladım diyorum. acaba Adnan Oktar ve kedicikleri de bu kitaptan etkilenmiş midir ?
İlk cildinden memnun kaldığım hikaye serisi. Çizimleri biraz karman çorman olması dışında hikayede beni rahatsız eden birşey olmadı.
Rüyalar alemi efendisi Morpheus’un maceraları bilinen çizgi roman temalarından daha farklı. Maceraların aralarına serpiştirilen diğer DC kahramanları da tat katmış.
İlk cilt itibariyle okudum, eğlendim, indirimli fiyatına değdi dedim ama beklentilerim çok daha farklı noktalardaydı o yüzden istediğimi tam alamadım. Diğer ciltlerde bu sorunu aşacağımı düşünmekteyim.
)
çizimler şuana kadar okudugum en iyi çizgi roman çizimleri. Alıp okumanızı öneririm.
. Heleki gerekli şeyler olayı tam karman çorman etmiş.