Le Guin'in Son Şiir Kitabı "Günün Geç Vakitleri" Raflarda

Ön okuması bildiğin çevirmen reklamı; çünkü bir iki şiire bile yer ayırmamışlar ve “Sunuş” kısmıyla “Sonraki Vaktin Notu” bölümündeki üslubu da sevmedim, sevmem, sevemem:

Birçok kadın-yazarın aksine mutlu bir evliliği ve üç çocuğu olan Le
Guin hem çocuk büyütüp, hem evi işi yapıp hem de (yirmi küsur ro-
manı, onlarca hikâye kitabı, şiir kitabı, çocuk kitabı, çevirileri ve eleş-
tirileri olan bir) yazar olunabileceğini kanıtlıyor. Görece-özgür
kadın-yazar kalıbını reddedip, bir türkü misali sıradan, uyaklı bir ka-
lıpta özgür olunabileceğini sergileyen bir hayat onunki.

Aynı zamanda çevirmenin hayatında bolca eserler ve başarılar görüyoruz ki güzel ama, “biz şiir çevirdik ve bu zor sanatı çevirme kapasitemiz de yeterli,” diye kendilerini ispatlamaya çalışmışlar gibi bir his bende oluştu.

Ancak birinin yaptığı bir işi ispatlama “çabası” nazarımda kendini inandırmaya (yapabildim mi?) çalışmasıdır ki o işe şüpheyle bakarım. Böyle düşünüyorum, hayırlısı… Okuyan olursa yorumlarını da buradan okumak isterim. - Kitaba mesafeli yaklaşım- :bender: