Anestezistim . Meslegimden memnunum. İyiki özelde değilim belki de sağlıkçıların en büyük artısı bu. Zor yanları da var elbette, hastadan önce siz bayilmayacaksaniz, kan tutmayacaksa, ölüm haberi verirken psikoza girmeyecekseniz çok keyifli bir meslek… izin durumları rahat , her eylemin (nöbet fazla mesai vs ) dönüşleri çok iyi . Çok fazla mobing oluyor ama diğer sektörlerdeki gibi altından kalkilamayacak durumlar değil
13 Beğeni
Şuan aviyonik uzmanı ve milli dost düşman tanıma sistemleri üzerine devam ediyorum. Memnunluk kısmı kendi kendimin patronu konumuna salıverildiğimden dolayı evet diyeyim adettendir ama sürekli aynı mekanda proje yetiştirmek bana epey bayıcı geliyor…
Lakin bir kariyer hedefi yerine adres belli olsun misali baktığımdan taksi şoförüde olsam sanırım aynı hissederdim.
Belki seneye zabıta olmaya meylederim bilemiyorum.
Salt aylık kazancın yeterliliği bakışa yaşam tarzına göre değişir fakat genel itibariyle iyi gibi diyelim, az değil. Ha yurt dışı görevlendirmelere girerseniz bayağı ciddi kazançlara ulaşılıyor ve dünyanın dört bir yanını (Ortadoğu ve 3.dunya ülkeleri yoğunlukta olmak üzere) dolu dolu görebilirsiniz.
Enerjisi düşük bir vatandaş olarak havaalanındaki o güvenlik noktasında x ray den 20 kere geçmek bana çok yük olduğu için yurt dışı tercih etmiyorum artık. Zatende Irak Pakistan Hindistan Nepal falanda açmıyor artık yoruldum.
Ha Ukrayna Belarus vs eski Sovyet ülkeleri hevesiniz varsa buyrun ikinci vatanınız olur. Ben hakkımda " acaba lan 
" imajı yaratmamak ve güven kaybı yaşamamak için tercih etmedim, 3 senedir tüm doğu bloğu görev haklarımı yancılarıma devrettim.
Neyse kafanız rahat olduktan sonra kasiyerken bile mutlu olursunuz bir şekilde. Tin çok önemli yoldaşlar Allah herkesin gönlüne göre versin mesleğinide diyerek mesajımı sonlandırıyor ve yarışmacı arkadaşlara başarılar diliyorum.
7 Beğeni
Reklam yazarıyım. 8 yıl yaptım mesleğimi. Son yıllarda ufak tefek freelance işler yapıyorum.
Mesleğimi zorluklarına rağmen seviyorum. 20lerimde hayat tecrübesi az olduğu için, insan ilişkilerinde beceriksizlik de olduğundan çok zorlandım. Freelance çalışmak o açıdan bana daha iyi geldi. Ajanstaki kibir ve yaratıcı insanlar arasındaki tuhaf ve bence yersiz rekabet beni yormuştu.
Naçizane tavsiyem; bu mesleğin okuluna gidin veya alaylı olarak öğrenin. Yaratıcı biriyseniz ve yazma yeteneğiniz de varsa bence en güzel meslek. Elbette ciddi bir pazarlama iletişimi donanımı da gerektiriyor. Bilgi veya Anadolu Üniversitesi bu alanda hâlâ en iyiler diyebilirim. Anadolu Üniversitesi hocalarının bir kısmı Bahçeşehir’e transfer oldu. Orayı da öneririm.
David Bowie’nin dediği gibi “too young to choose it, too old to lose it…”
17-18 yaş meslek seçimi için çok erken gerçekten. O yüzden okuduğunuz mesleği bırakıp farklı işlere girişmekten kaçınmayın. Cesur olun.
Ingilizce öğrenin ve uluslararası meslekleri seçin ve bu ülkeden gitmeye bakın.
Naçizane gözlemim; reklamcılık, içerik uzmanlığı, pazarlama, grafik tasarım, yazılım veya donanım işleri, web geliştiricilik, internetle ilgili her şey hem uluslararası hem de geçerli olmaya gelecekte de devam edecekler.
Sevgiler,
13 Beğeni
Bende tapuda memurum, yardım gerekir ise haber vermen yeter.
Evet bende 2014ten beri devlette tapu dairesinde memurum. Kurum olarak çok isyanımız olsada şuanki şartlarda çok şükür modundayim.
8 Beğeni
Devlet hastanesinde hemşireyim .Bazen çok memnunum bazende illallah ediyorum .
10 Beğeni
Özelde çalışanın Allah yardımcısı olsun resmen kölelik .Atanmadan önce bir hafta özelde çalıştım hemen istifa ettim ,gidip inşaatta çalıştım atanana kadar inşaatta bile daha mutluydum
3 Beğeni
İnşaat mühendisiyim ayrıca kıyı ve liman mühendisliği master’ı yaptım. 14 yıldır özel sektörde çalışıyorum. Bunun son 12’si yurtdışında geçti ve geçmeye devam ediyor. On yıldır da Katar’dayım. İnşaatın biraz daha masa başı diye tarif edilen sözleşme yönetimi ve bütçeleme kısmında kariyerime devam ediyorum.
Master yaparken bir yandan da bir reklam ajansında metin yazarı ve kreatif editör olarak çalışmıştım. Büyük keyif aldım o işi yaparken ama maddi anlamda istediğim noktaya gelmemin vakit alacağını görünce devam edemedim ve mesleğime geri döndüm.
İnşaat mühendisliği hedefleyen gençlere yönelik blog yazılarımda dilim döndüğünce düşüncelerimi ve önerilerimi sıraladım. Arzu edenler o yazılara bakabilirler.
Bunlar dışında yurtdışında ve özellikle körfez bölgesinde çalışmayı düşünenlere yönelik yazdığım yazılarım da var. Bu yazıları ve daha fazlasını blog adresimde bulabilirsiniz. Bunlar dışında sorunuz olursa da yardımcı olmaya çalışırım.
15 Beğeni
Quora gibi forumlarda almanyada mühendis açığı olduğu söylentilerine sadece dedikodu, böyle bir şey yok demişler genel olarak
Anladım hocam, teşekkürler
@isos81 Hocamla meslektaşız; ama ben biraz daha optimizasyon/operations research ve biyoinformatik falanla uğraştım sistemsel işlerden ziyade.
Asıl konuşmaya katkı sağlayabileceğim yer muhtemelen genetik mezunu olmam. Staj sırasında laboratuvarda can sıkıntısından kafayı yeyip alan değiştirmiştim ben. Wet lab işi herkese uygun olmayabilen bir iş hocamlar.
9 Beğeni
Kimyagerim. İlaç sektöründe çalışıyorum. Özel sektör stresli, yoğun ve yıpratıcı. Giriş olarak biraz olumsuz olsa da dinamik, her gün farklı problemlerin baş gösterdiği bir yer. Benim sıkılmadan çalışmamı sağlayan bu ikisi. İlaç sektörü katı prosedürlerin olduğu GMP, GAMP5, 21CFR Part11 gibi çeşitli prosedürlere tabi olduğunuz bir çalışma ortamı. Bundan ilk olarak öğrenmeniz gereken bir çok prosedürün olduğu, bu prosedürlerin güncelini sürekli takip etmeniz gerektiği bir yer. Bunun yanında üretim ortamı olduğu için üretim, verimlilik, makine çalışma verimleri, malzeme, bilgisayar sistemleri vs hakkında bilgilerinde öğrenilmesi gerek olduğu bir yer. Üretim kısımlarında yöneticilik vasfını öğrenmek personeli yönetmek ve motivasyon gibi yöneticilik üzerine de kafa yorulması gerektiğini düşündüğüm bir meslek.
Benim başta yanıldığım şey özel sektördeki kişilerin daha akılcıl ve bilimsel olduğunu düşünmem oldu. Siz benim düştüğüm hataya düşmeyin. Türkiye de özel sektör çalışan mutluluğuna pek önem vermediği içinde bunu da göz önüne alın.
7 Beğeni
Haklısın . Özelde çalışmakla inşaatın bir farkı kalmıyor . Mobing desen var, kölelik desen gırla …
Onun bunun gereksiz egosu birşeyi ispat etme hali ise çok bezdirici . Özel insanın kendine saygısını bırakmıyor bu sektörde . Kapitalizmin dibini görüyorsun ama ses edemiyorsun . Başarılar diliyorum 
4 Beğeni
Can Sungur’un gençlere kariyer planlaması hakkında şöyle bir konuşması var. Belki faydalı olur ve ileride okuyacağınız bölümü ya da yapacağınız işi etkiler.
Değişik ve zor bir konu 
Özellikle ülkemizin eğitim ve istihdamdaki planlamaları çerçevesinde öneri yapması zor, nedenine de önce makro açıdan bakmak lazım.
Ülkemizde okuyup yine aynı topraklarda çalışarak mutlu olmayı ve sizi mutlu edecek refah düzeyine çıkmayı hedeflediğinizde; milyonlarda kişilik kontenjanı olan üniversite ve bölümlerin bir avuç kadarı size gerçekten bu kapıyı açabiliyor. Bu avucun dışında kalan bir eğitimi aldığınızda da iş kişinin kendinde bitiyor tabi ama yol çok daha zor oluyor. Bu seçimi yapmadan önce kişinin kendini mutlu edecek şeyi belirleyerek hedefini koyması gerekli. 10 bin TL kazanan biri kendini iyi kazanan birey olarak düşünebilir genelde mesela, güncel kurda bakınca bin euro bile etmiyor 
Avrupadaylen benim ispanyol arkadaşa aylık cep harçlığı olarak gönderirdi babası 
Ama örneklediğimiz farazi bireyimiz bu miktar için 5-6 gün çalışıyor, yeri geldiğinde telefonları susmuyor, gecesi-gündüzü kalmıyor, altındaki personeli verilmeyen yetkileri ile yönetmeye çalışırken üstündeki niteliği yetersiz yöneticileri ile cebelleşiyor, yasal sorumluluk altına girmesinin yanında şirketin finansal yükünün de sorumluluğuna giriyor vs vs. Orta sınıf tuzağı belki dünyanın her yerinde bu şekil ama bizim ülkemizde gerçek karşılığını alanı çok az oluyor bana göre.
Üniversite okuyarak meslek ve kariyer hedefleyen genç arkadaşların garanti meslek karşılığı olmayacak bir bölüm çerçevesinde zaman harcaması yazık bence. Hatta yakın çevremde okumamayı daha çok öneriyorum 
Sanayide çalışan beyaz yaka/mühendis/yönetici seviye arkadaşlar fabrikadaki ustabaşı/formen/team leader vs seviyesindeki tecrübeli teknik personellerin kendilerinden daha kıymetli, daha fazla kazanan ve daha vazgeçilmez olduklarını da illa ki görmüşlerdir. Bu kadar üniversite mezunu işsinin olduğu ve sayının artmaya devam ettiği ortamda; her işsiz bireyin oluşan boş kadroya talebi ile işverenin de en iyiyi en ucuza bulabildiğini hesaba katarak geleceği diplomadan beklemek maalesef çoğunluk için gittikçe sıkıntı ve ulaşılamayan bir hedef artık.
Okumak isteyenlere önerim ise geleceğin daha iyi olabileceği umudunu kenarda köşede bir yerlerde tutup, okunan bölümün uluslararası karşılığı olabilecek bir tanesinden seçip mükemmel seviyede yabancı dil yan skill i geliştirmeleri olur.
Ben genel konuşmak istedim ama başlığa uygun olarak kendimden de bahsetmem lazım tabi Gıda Mühendisiyim. Askerlikten yan yan kaçarken bir işletme yüksek lisansı bitirdim ama hain sevgilimiz bedelli gelmeyince tezini vermeyip yakmak durumunda kaldım ve kaydını sildirip bu sefer muhasebe finans alanında bir yükseğe kaydoldum ( işte bunlar hep gereksiz çok yönlülük ). Onu bitirdim de gidip diplomasını bile almadım hala. Yurtdışında çalıştım ( ki bizim meslekte pek imkanı olmuyor ), sonra ülkenin en zengin adamının holdinginde çalıştım ( sonradan ülker çıtır gofret onu geçmiş galiba ), sonra da ülkenin en büyük holdinginde çalıştım. Doğru söyleyenin dokuz köyden kovulduğunu söyleyen güzel atalarımızı dinlemedim için içimdeki meslek aşkı ve idealizmi bitirdim 3 yıldır filan kendi mesleğimi yapmıyorum, eğitim ve mesleğimle alakasız sadece kişisel yeteneklerimle karın doyuracak seviyede takılıyorum kendimce. Pandemiyi de kendime bahane ettim, belki ileride bendeki disiplin ve idealizme karşılık olabilecek bir firma aramaya çalışırım yine ama çok da umutlanmıyorum Önerir miyim, kesinlikle hayır. Ben girerken tv de geleceğin meslehi haberleri yaparlardı, aman ha onları da dinlemeyin Şimdi yazarken baktım zamanında 30 bin sıralama ile girdiğim bölümün seviyesi de yerlerde zaten. Hele ki etik anlayışınız yüksek biri ise bu ülkede çalışılacak bir sektör değil gıda maalesef.
Genel çerçevede birkaç üst seviye üni ve sembol mühendislikleri hariç hiçbir mühendisliği önermem aslında. Adı var tadı yok bu sayısal alanların artık. Şu anki istihdam tablolarımızda mavi yaka, ara eleman, teknik ara eleman vs önü daha açık ama kararı da her zaman önce huzur ve mutluluk çerçevesinde vermek en önemlisi.
5 Beğeni
sonuna kadar okudum, İİBF’li kimseyi görmedim sanki. uzun yıllar süren ders çalışma olgusundan olsa gerek.
Ben uzmanım, isini sevmeyenlere bir kişi daha ekleyelim.
3 Beğeni
Yurt dışına gitmek istiyorsanız, Sosyal Bilimler bölümleri tercih etmenizi tavsiye ederim. Ayrıca bir tanıdık Çekya’da Seksörlük yapıyor. Civcivlerin cinsiyetini belirleme işi. 10k Euro alıyor. 
5 Beğeni
Tam tersi mühendislik bölümleri daha çok gönderiyor bence. Sosyal bilimler için hem genel olarak demand daha az hem de rekabet ortamı çok yüksek. Ben mi yanlış düşünüyorum hocam? Gerçi benim değerlendirme kriterim Yüksek Lisans başvuruları ve kabul oranı ile sınırlı. Sizin değerlendirme kriteriniz nedir?
1 Beğeni
Mühendislik her yerde kabul ediliyor, ama elbette herkes mühendis olacak diye bir şey de yok. Açıkçası Amerika ve Kanada’da Türkiye’den giden mühendisin işi zor, çünkü Çinli ve Hintli nüfusun yarısı mühendis neredeyse.
Bir örnek vereyim, Kanada Ulusal Müzesi Urduca ve Hititçe bilen adam arıyordu geçen sene, aylık 14k Dolar. Sosyal Bilimler’de neyi seçtiğinde önemli elbette.
5 Beğeni
Anladım. Yani tek değerlendirme kriterimiz ‘‘yurtdışı istemek’’ ise mühendis olabiliyorsan kapılar sonuna kadar açılıyor genelde. İş imkanları da öyle. Rekabet orada yok mu, tabii vardır hem de çok zorlanıyor giden tanıdıklarım. Öte yandan sosyal bilimler çıkışlı olup elinde sadece bir özelliğin olmadan diploman olduğu senaryoda yurtdışı hayal bence. Sizin değerlendirme kriterinizi anladım aslında da Türkiye’de iş diploma kapıştırmaya döndü bence artık ve dümdüz diploma kapıştırarak düşünürsek ben yine de sosyal bilim mensubunun diğer kültürün meslek erbabına kıyasla yurtdışı imkanının iyi olduğuna inanmıyorum. Belki de gözümde büyütüyorumdur. 
Hatta biraz da dert yanayım. Kitap okuma, sinema gibi ilgi alanları herkese küçüklüğünden beri ebeveynler ve toplumca ‘‘yap, et, kültürlen, şey et…’’ şeklinde baskılandığı için sanırım bu tarz ilgi alanlarının bazılarınca ‘‘lame’’ görüldüğü bir devirdeyiz. Dünya toplumlarında da böyle olduğuna inanıyorum keza Brezilya geçenlerde felsefe bölümünü komple üniversitelerden kaldırmıştı, sonra ne oldu bilmiyorum tabii. Sosyal bilim diploması için de hepsi için geçerli olmasa da benzer bir anlayış olduğunu düşünüyorum çok rahatsız olsam da. ‘‘Makale okumuş, bir şeyler yazmış işte. Bilim mi la bu?’’ kafasıyla yaklaşıp ‘‘lame’’ görüyorlar bu kültürün meslek erbabını. Demand’in az olmasına dair kuvvetli bir değişken değildir dünya standartlarında muhtemelen ama kimse de ‘‘Diploması güzel, ortalaması da iyiymiş, tamam bir değerlendirelim.’’ gibi yaklaşmıyor mühendislik, tıp gibi alanlara kıyasla.
Hocam eyvallah da kimsenin başını yakmayın bir örnekle. Buna güvenip Hitit dili edebiyatı okuyanların vebalini alırsınız sonra
3 Beğeni