Şimdi Bir Demet Tiyatro’dan söz açılmışken, diri vücutlu, “edeleli kol” hastası, yürüyen libido, “fentezi” yazarı Feriştah’ın o unutulmaz cümlesini anmadan olmaz:
“Ve işte o anda Mükremin kapıda belirdi. Aman Allahım, bir insan kapıda ancak bu kadar belirebilirdi.”
devamı da şöyledir:
“Odaya önce edeleleri girdi. Edelelerden yarım saat kadar sonra da vücudunun diğer kısımları yanımıza geldi.”
“Gıymık” olarak nitelediği kocası Numan’dan nefret eden Feriştah’ın mottosu: “Edele mülkün temelidir.” idi.
Geçen gün eski F1 yarışlarını izlerken security car okarak çıktı birden, hiç SC olduğunu bilmiyordum görünce bir sevindim. Bana hep çocukluğumu hatırlatır kendisi.
One Direction…İlkokul hayatımın içinde garip bir yeri vardır.Şarkılarını sevsem de tiplerini hiçbir zaman beğenmemiştim benim için çok yumuşak yüzlülerdi.Ama ilkokulda kızlar bunlara hasta,face’ten mesajlar falan,Zeynep Malik gibi profil isimleri…Tabi bunlardan dışlanmamak için yalandan "Zaynci’ olup aralarında takılıyordum.