Hehe, yok henüz % 12’deyim, dün sadece 1 saat okudum. MoI’ye öncelik veriyorum.
İlk izlenimim çok olumlu, konu (kasıtlı olarak) klişe ama karakterlerin hepsi sempatik. Örümcek Enth’in gruba dahil edilmesini çok yaratıcı buldum. Kendini insan bedeninde bulunca hissettikleri, yürümekte zorlanması hep güzel düşünülmüş detaylardı. Bu karakter ileride açılıp diyaloglara dahil olmaya başlayınca muhtemelen favorim olacak.
Kitabın anlatımı zaten kendini ciddiye almayan, bol mizahlı türden, severim. Bu yönüyle Penthos’u ben de sevdim; komik, çocuksu, tanrı-kompleksli hırbonun teki. Harika bir karakter.
60lara geldim. Kitabın tonunun yavaşça değişmesine bayıldım. Başlardaki mizah dozu benim zevkime göre biraz fazlaydı açıkçası, o yüzden de biraz ağır gidiyordu.
bölümden itibaren beni yakalamaya başladı, 5’ten itibaren ise elimden bırakmakta zorlanıyorum.
Karakterleri daha iyi tanıdıkça hepsini (seni değil Harathes, evlat olsan sevilmezsin ama kitap bitmeden bunu da yutturabilir Adrian abi ) sevmeye başladım, hırbomuz da dahil. İç dünyalarını yansıtışı çok başarılı, en azından karakterlerin düşünce ve hislerinin sebeplerini anlayıp biz de hissedebiliyoruz.(Dion )
Yahu tam da bu kısa kitabı okuyabilirim etkinlikle derken siz kitabı bitirmişsiniz bile, küstüm okumuyorum .
15 sayfa kadar okudum akşam. Yanlış anlamadıysam 5 kişi bir ormanda örümcek yuvasına dalıp insan-tanrı diye birisini öldürmek için aynı kötülükten doğma Örümcek Ana ile anlaşma yapmaya çalışıyorlardı. Devamını getiririm yine.
Normalde sona kalırdı adam ama ipi ilk göğüsleyen oldu, biz de şaşkınız.
Kitap Karanlık Lord Darvezian’ın sonunun geleceğini öngören bir kehanet üzerinden ilerliyor, tipik rpg senaryosu, takımımız bile standart. Ama hikaye değişmese de anlatılış biçimi çok farklı hâle geliyor.
@isos81 Bugün bitiririm gibi, oldukça beğenmeye devam ediyorum ben. Bu arada kitap biter bitmez hemen ICE’a koştuğunu da görmedim sanma.
Dün gece bitirdim. Her şeyi hesaba katınca güzel bir kitaptı, oldukça beğendim. Bana hitap eden ve etmeyen yönleri vardı (içinizden ne gıcık bi damak zevki var bu adamın diyorsunuzdur kesin. )
Beğenmediklerim:
Harathes. Karakter gelişimine çok az yer verildiği hâlde sonda kendinden beklenmeyen cümleler kurması da olmadı.
Kitabın karakterlerin iç dünyasını yansıtmaya geniş yer ayırırken olayları oldu bittiye getirmesi. Tamam kısa biliyorum ama asıl maceranın olması gereken yerlerde bir mağaradan geçip çat diye Dark Lord’un kapısına gelmeleri de olmamış dedirtti bana, anlatmasa da bahsedip geçebilirdi.
Dark Lord’un karakteri biraz sıkıntılı. O güce ulaşacak kadar sabır sahibi biri bu kadar kolay sapıtmamalı. Ya da ben yanlış anladım adamı, bilmiyorum. Hani ölümsüzlükten sıkılıp insanların değişmemesini bahane olarak kullanıyormuş gibi geldi bana.
Son biraz kolaya kaçmış hissettirdi. Yerdeniz misali isimlendiremeyince üzerinde güç sahibi olamaması da bir açıklama elbette ama ne biliyim…
Beğendiklerim:
Adrian abimizin yazımı çok akıcı, ne anlatsa sıkmadan yapıyor. Kocaman (10 kitapçık) fantastik serisi de varmış haberim yoktu, radarıma aldım.
Enth. En sevilesi karakter oydu, zaman zaman fazla çabuk insanlaştığını düşündüm ama iyi oturtulmuş bir karakterdi.
İyilerin bu kadar şüpheyle dolu olması, Dion’un ki biraz iç baysa da sürekli -bazılarının- kendilerini sorgulamaları hoşuma gitti.
Karakterler genel anlamda başarılıydı. Cyrene’in Enth ile empati kurması özellikle güzel anlatılmıştı.
% 25 ile % 85 arası öyle bayıktı ki ya okumayı bırakacaktım ya da bu bölümleri üstünkörü okuyup geçecektim. Armesion’da geçen olaylar, örümceklerle savaşmaları, Dark-Light geyikleri aşırı vasattı. Ekipteki herkes tam bir klişeydi, özellikle doğrucu ve erdemli Dion’dan gına geldi. Böyle Paladin karikatürü karakterler yazmayın artık n’olur. Penthos’a gelirsek, tamam başlarda komikti ama kendini tekrar edip durdu. Lief gruptaki favori karakterimdi, en iyi yazılmış rol de ona aitti.
Enth’den yaratıcı bir karakter gelişimi bekliyordum, maalesef bu da gerçekleşmedi. Kitabın en başında tahmin ettiğim klişe gidişatın bir adım dışına çıkamadı. İnsanlardan nefret et → İnsanları anlamaya başla → İnsanlara yardım et. Koca bir 0 daha.
Cyrene’e yapmacık feminist konuşmalar yaptırması da gözümden kaçmadı, kitabın atmosferine hiç uymamış. Sosyal mesaj verme kaygınız eksik kalsın bir ya.
Kitabın sonunda Darvezian’la (kendisi Ermeni galiba) girdikleri diyaloglar biraz toparlar gibi oldu ama Enth’in Darvezian’ı öldürmesi saçmalığıyla yine bozuldu. Koskoca tanrı klasmanındaki Darvezian Nth’in ne olduğunu kelimelerle ifade edemediği için yenildi ha? E büyü yapmadan kılıcınla kesseydin bari. Vay, çok yaratıcı.
1 mi 2 mi versem diye kararsız kaldım, başlardaki mizahın hatrına 2 verip geçtim Goodreads’de.
Bitirdiğimde bayılmayacağını tahmin ettiydim ama eziyet olacağını düşünmemiştim.
Tespitlerinde (bana göre şiddetleri dışında) haklısın. Ben çoğunlukla böyle bir kitap bekliyordum, umudum farklı olsa da. Ama ilk sayfalardan belliydi sıra dışı bir şeyler okumayacağımız. Üzerinde uğraşsa çok daha güzel şeyler çıkarabilirmiş. En azından sonunu daha güzel bağlayaymış iyiymiş.
Elimdekileri bitirip Malazan’a dönme zamanım yaklaşıyor benim. İyi hoş bu kitaplar ama tatmin etmiyorlar da.
) sevmeye başladım, hırbomuz da dahil. İç dünyalarını yansıtışı çok başarılı, en azından karakterlerin düşünce ve hislerinin sebeplerini anlayıp biz de hissedebiliyoruz.(Dion 
)
.