BİYOGRAFİSİ
Roberto Bolaño Ávalos ( İspanyolca: [roˈβeɾto βoˈlaɲo ˈaβalos] ; 28 Nisan 1953 - 15 Temmuz 2003) Şilili bir romancı, kısa öykü yazarı, şair ve denemeciydi. 1999’da Bolaño, Los Detectives salvajes ( Vahşi Dedektifler ) adlı romanıyla Rómulo Gallegos Ödülü’nü kazandı ve 2008’de, yönetim kurulu üyesi Marcela Valdes tarafından şöyle tanımlanan 2666 adlı romanıyla Ulusal Kitap Eleştirmenleri Birliği Kurgu Ödülü’ne layık görüldü. “O kadar zengin ve göz kamaştırıcı bir eser ki, kesinlikle çağlar boyunca okuyucuları ve bilim adamlarını çekecek”. [1] New York Times onu “neslinin en önemli Latin Amerika edebi sesi” olarak nitelendirdi.
Şili’de çocukluk
Bolaño, 1953 yılında bir kamyon şoförü (aynı zamanda boksördü) ve bir öğretmenin oğlu olarak Santiago’da doğdu. [3] O ve kız kardeşi, ilk yıllarını güney ve kıyı Şili’de geçirdiler . Kendi hesabına göre, sıska, miyop ve kitap kurdu: tavizsiz bir çocuk. Disleksikti ve kendini bir yabancı gibi hissettiği okulda sık sık zorbalığa uğradı. Alt orta sınıf bir aileden geliyordu [4] ve annesi en çok satanların hayranı olsa da entelektüel bir aile değildi. [5] Bir kız kardeşi vardı. [6] Quilpué - Valparaiso güzergahında otobüs biletleri satarak ilk işine başladığında on yaşındaydı . [7]Çocukluğunun büyük bir bölümünü Los Angeles, Bío Bío’da yaşayarak geçirdi . [8]
Meksika’da Gençlik
1968’de ailesiyle birlikte Mexico City’ye taşındı , okulu bıraktı, gazeteci olarak çalıştı ve sol siyasi davalarda aktif oldu. [9]
Şili’ye kısa dönüş
Bolaño’nun hayatındaki önemli bir olay, birkaç çalışmasında farklı biçimlerde bahsedildi, 1973’te, Salvador Allende’nin demokratik sosyalist hükümetini destekleyerek “devrimin inşasına yardım etmek” için Meksika’dan Şili’ye gittiğinde meydana geldi . Augusto Pinochet’nin Allende’ye karşı sağcı askeri darbesinden sonra , Bolaño “terörist” olduğu şüphesiyle tutuklandı ve sekiz gün gözaltında kaldı. [10]Hapishane gardiyanı olan iki eski sınıf arkadaşı tarafından kurtarıldı. Bolaño bu deneyimi “Dans Kartı” hikayesinde anlatıyor. Bu hikayede anlattığı olaylara göre, beklediği gibi işkence görmedi, ancak “küçük saatlerde başkalarına işkence ettiklerini duydum; uyuyamadım ve İngilizce bir dergiden başka okuyacak bir şey yoktu. Birinin geride bıraktığını. İçindeki tek ilginç makale, bir zamanlar Dylan Thomas’a ait olan bir ev hakkındaydı … Lisede benimle birlikte olan bir çift dedektif sayesinde o delikten çıktım.” [11]Bu bölüm ayrıca Bolaño’nun eski sınıf arkadaşlarının bakış açısından “Dedektifler” hikayesinde anlatılıyor. Bununla birlikte, 2009’dan beri Bolaño’nun o dönemdeki Meksikalı arkadaşları, onun 1973’te Şili’de bile olup olmadığı konusunda şüpheler uyandırdı. [12]
Bolaño, anavatanı hakkında çelişkili duygulara sahipti. Şili’de Isabel Allende’ye ve edebiyat dünyasının diğer üyelerine yaptığı şiddetli saldırılarla ün salmıştı. [13] [14] Şilili-Arjantinli romancı ve oyun yazarı Ariel Dorfman , “Şili’ye uymadı ve yaşadığı reddedilme onu istediğini söylemekte özgür bıraktı, bu bir yazar için iyi bir şey olabilir” dedi. . [9]
Meksika’ya dönüş
Bolaño’nun 1974’te Şili’den Meksika’ya karayoluyla dönüşünde, iddiaya göre El Salvador’da şair Roque Dalton ve Farabundo Martí Ulusal Kurtuluş Cephesi gerillalarıyla birlikte geçirdiği bir ara dönemini geçti , ancak bu bölümün doğruluğu, şüphe. [15]
1960’larda, gençliğinden beri ateist olan Bolaño [16] bir Troçkist oldu [17] ve 1975’te küçük bir şiirsel hareket olan Infrarrealismo’nun ( Infrarealism ) kurucu üyesi oldu. The Savage Detectives’de hareketin bazı yönlerini sevgiyle parodileştirdi . [18]
Meksika’ya dönüşünde, edebi bir çocuk, korkunç ve bohem bir şair olarak yaşadı, editörü Jorge Herralde’nin hatırladığı gibi, “hiç kimse olmasa bile tüm yayınevlerinde profesyonel bir provokatör, edebi sunumlara ve okumalara dalmaktan korktu”. [9]
İspanya’ya taşın
Bolaño 1977’de Avrupa’ya taşındı ve sonunda İspanya’ya gitti ve burada evlenip Barselona yakınlarındaki Akdeniz kıyısında, Costa Brava’da bulaşık makinesi, kamp alanı sorumlusu, belboy ve çöp toplayıcı olarak çalıştı. [9] Boş zamanlarını yazmak için kullandı. 80’lerden ölümüne kadar, küçük Katalan sahil kasabası Blanes’de yaşadı . [19] [20] [21] [22]
Kırklı yaşlarının başında kurguya geçmeden önce şiirle devam etti. Bir röportajda Bolaño, kurgu yazmaya başladığını, çünkü bir şairin kazancından asla güvence altına alamayacağını bildiği ailesinin gelecekteki mali refahından sorumlu hissettiğini söyledi. Bu, Bolaño’nun 1990’da oğlunun doğumunun onu “ailesinin geleceğinden sorumlu olduğuna ve yazarak hayatını kazanmanın daha kolay olacağına karar vermesine” neden olduğu için “cimri beatnik varlığını terk ettiğini” açıklayan Jorge Herralde tarafından doğrulandı. kurgu." Bununla birlikte, kendisini öncelikle bir şair olarak düşünmeye devam etti ve 20 yıllık bir şiir koleksiyonu 2000 yılında Los perros románticos ( Romantik Köpekler ) başlığı altında yayınlandı.]
Azalan sağlık ve ölüm
Bolaño’nun 2003’teki ölümü, uzun bir sağlık durumunun azalmasından sonra geldi. 2666’da çalışırken karaciğer yetmezliğinden muzdaripti ve karaciğer nakli bekleme listesindeydi ; [23] [24] öldüğü sırada listede üçüncü sıradaydı. [25]
Ölmeden altı hafta önce, Bolaño’nun Latin Amerikalı yazar arkadaşları, Sevilla’da katıldığı uluslararası bir konferansta onu neslinin en önemli figürü olarak selamladılar . En yakın arkadaşları arasında romancılar Rodrigo Fresán ve Enrique Vila-Matas vardı ; Fresán’ın övgüsü şu ifadeyi içeriyordu: "Roberto, Latin Amerika’nın artık ütopyalara inanmadığı, cennetin cehenneme dönüştüğü bir zamanda bir yazar olarak ortaya çıktı ve bu canavarlık, kabuslar ve korkunç bir şeyden sürekli kaçış duygusu 2666 ve tüm çalışmalarına nüfuz etti. " “Kitapları politiktir,” diye de gözlemledi Fresán, "ama militan veya demagojik olmaktan çok kişisel bir şekilde, bu, Boom . [26] New York Times’tan Larry Rohter şöyle yazdı: “Bolaño, ‘yenilgiye uğramamış bir Roma gladyatörünün ismine benziyor’ kelimesini söyleyerek ‘ölümünden sonra’ hakkında şaka yaptı ve şüphesiz nasıl olduğunu görmek için eğlenirdi. şimdi öldüğü için stokları yükseldi.” [9] 1 Temmuz 2003’te [ kaynak belirtilmeli ] karaciğer yetmezliği nedeniyle Barselona’daki Vall d’Hebron Üniversite Hastanesine kaldırıldı ve 15 Temmuz’da öldü. [22]
Bolaño, İspanyol karısı ve bir zamanlar “tek vatanım” dediği iki çocuğu tarafından hayatta kaldı. Playboy dergisinin Meksika baskısında yayınlanan son röportajında Bolaño, kendisini bir Latin Amerikalı olarak gördüğünü belirterek, “Tek ülkem iki çocuğum ve karım ve belki ikinci sırada da olsa, bazı anlar, sokaklar, yüzler. ya da içimde olan ve bir gün unutacağım kitaplar…”
Kaynak: Roberto Bolaño - Wikipedia
NOT: Kitaplar ilk çıkış tarihine göre sıralanmıştır. Listede Türkiye’de çıkan kitaplar yer almaktadır.
ÇIKAN KİTAPLAR:
CAN YAYINLARI
- Uzak Yıldız
- Vahşi Hafiyeler
- Tılsım
- Mösyö Pain
- Katil Orospular
- Lümpen Roman
- Katlanılmaz Sığırtmaç
- 2666
- Gerçek Bir Polisin Çilesi
METİS YAYINLARI
- Uzak Yıldız
- Vahşi Hafiyeler
- Katil Orospular
PEGASUS YAYINLARI
- Tılsım
- 2666
