Öykü Seçkisi'nde okumak için: https://oykuseckisi.com/sekizinci-sabah/
O sabah yalnızlığımın sekizinci sabahına uyandım. Elimi yüzüme siper ederek güneşin geldiği yerden çekilip oturduğumu, iki ay öncesinde o güneşin yüzüme gelmesiyle uyanmaktan nasıl nefret ettiğimi düşündüğümü hatırlıyorum. Ama çok sorun etmemiştim, çünkü o sıralar tek sahip olduğum o güneşti nasıl olsa. Kalkıp gerindim, odadan mutfağa inip bir şeyler kapıp atıştırdım. Ardından dışarı fırladım, şehrin… (DEVAMI…)
1 Beğeni
Oldukça güzel bir öykü. Gerçekten çok beğendim, kaleminize sağlık… 
1 Beğeni
Değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim 
Merhabalar. Seçkiye hoş geldiniz. Zamanı bize anlatmaya çalışırken biraz yorulmuşsunuz. O kısımlarda ben de biraz yoruldum. Sekiz gün olmuştu, on gün olmuştu filan biraz anlayamadım. Ama bu küçük bir eleştiri. Genel anlamı ile çok başarılı bir hikaye. Elinize sağlık.
1 Beğeni
Öncelikle yorumunuz ve öykümü başarılı bulduğunuz için teşekkür ederim. Günleri yazarken demek istediğim şöyleydi: Kızın canlı bulduğu son kadınla birkaç gün ilgilenmesi ve ardından kadını ölü bulması. Ölü bulduğu sabah yalnızlığının ilk sabahıydı onun için. Anlattığı gün de sekizinci sabahına uyanıyor. O durumu daha açık şekilde ifade edememediğim için üzgünüm. Utanarak söylüyorum ki ben de öyküyü sitede okurken fark ettim bunun gibi kafa karıştıran parçaları ve birkaç anlatım bozukluğunu. Bir dahaki sefer daha anlaşılır yazmaya özen göstereceğim