Sabah erkenden uyanan çocuk babasının yanına koştu. “Babaa! Baaabaaa! Kalk hadi! Bi şeyler uçurcaktık hanii!”
“Küçük büyücü.” diyerek kalktı babası. “Önce kahavaltıyı yapalım.”
“Taaamaaam!”
Çocuk hızlıca kahvaltısını yapıp heyecanla komuşmaya başlar. “Hadii!”
Babası çocuğun ısrarlarına daha fazla katlanamaz ve bir bozuk para alıp masaya koyar. “Asanı bu şekilde çevir ve hafifçe vur.”
“Çevir ve hafifçe vur.”
“Sonra Wingardium LeviosA.”
“Wingardum LeviOsa.”
“Wingardium LeviosA”
1 saatlik uğraşmanın ardından sonunda bozuk para azıcık da olsa havalanmıştı.
“Evvveet!”
“Harika! Şimdi yavaşça güçlendir Deniz. Sonra başka bir şeye geçeceğiz.”
“Wingardium leviosa.” Para daha çok yükselmeye başladı.
“Baba? Çocukların sihir kullanması yasak değil miydi?”
“İngilterede yasak. Türkiyede ebeveynleri yanında iken her çocuk büyü yapabilir. Sırada kağıt bardak ve tabak var.”
Çocuk ikisini de zorlanmadan kaldırmıştı.
“Ve plastik bardak.”
“Daha hafif değil mi?”
“Öyle mi? Fark etmez. Okula hazırlıklı gidersin.”
Plastik bardağı da kolayca kaldırdığında sıra cam bardağa gelmişti.
“Bunda zorlanabilirsin. Önce sakinleş ve bunu kırmayacağına inan.”
“Wingardium Leviosa”
Cam bardak yavaş yavaş havalanırken bir anda yere düşer ve kırılır. Çocuk üzgün üzgün babasına bakar.
“Reparo.” der babası “Bunu okulda öğrenirsin. Şimdi uyku vakti.”
“Yarın ne yapacağız?”
Devam edecek…