Hislerin vücut bulduğu bir diyarın aciz ruhuyum.
Işıksız yolun yolcusuyum, karanlıkla doluyum.
Kanatlarını yolan bir peri kadar günahkarım;
Kendini sürünmeye mahkum eden bir peri kadar perişanım…
Paslı ay ışığının altında parlayan portre tablo;
Kim görse bu tabloyu gülüşleri dönüşüyor hüzne…
Yürekleri kavruluyor; geri dönmek istiyorlar düne…
Günahları yansıtan bir ayna, korkunç bir tablo…
Sorular diyarının cevapsız dilencisiyim.
Sorgulamaktan yitiyor tüm anlamlar.
Kavramlar terk ediyor, içi boş yarınlar.
Bedenlere yazılı onca anlamsız satırlar.
Şafak vakti cehennem doluyor duvarlara,
Çığlıklar beliriyor, susuyor tüm ölümlüler.
Düşüncelere bağlı krizler.
Rüyaların içinde gizli korkunç gerçekler