Selam. Bu konu ilgimi çekiyor. Böyle şeyleri okumak hoşuma gidiyor. Paylaşırsanız, zevkle okurum. ^^
Bizim burada eskiler koş, çabuk ol yerine seğirtmek kelimesinin kısa versiyonu sit’i kullanırlar.
Sit ekmek al gel bakkaldan.
Yaşadığım şehir olmasa da memlekette en çok kullanılanları yazayım.
Seğirtmek: Acele etmek
Unnaşmak: Yetişmek
Zınarmak: Karşı gelmek
Annah: Şaşırma ünlemi
Kayıt: Eşya
Kıyıdan gitmek: Kenardan kenardan gitmek
Battı çıktı: Alt geçit
Öğünç: İlk başta
Gökgörmedik: Sonradan görme, görgüsüz
“Şehre.”
Beetlejuice,
Beetlejuice,
Beetlejuice.
1 Beğeni
Eletmek = Götürmek (Bolu)
Çocukken ilk defa anneannemden duymuştum.
1 Beğeni
La
Bebe
Zurna
k ile başlayan hayvanlar : Goyun, Geçi, Guzu , Gurt, Garga, Gartal
Kız Demek : Gı uzatarak ( Gııııııııııığ) Örnek : Hadi gı
Aslında z ile başlamayan ama konuşmada z başlayan kelimelerde var. Neredeyse k ve z ile başlayan bu kelimeler Ankara’dan Sivas’a kadar kullanılıyor.
Ben en çok bu kelimelerden;
“he la” evet anlamında,
“bebe” cümle sonlarında noktalama işareti anlamında,
“Nettin” ya da “naptın” iyi misin ne var ne yok anlamında.
kullanıyorum gibi .
Aklıma geldi k aynı zamanda bazı kelimelerde son harf ise dilbilgisi Ankara uyumu kuralına göre h harfine dönüşüyor.
bak - bah hele gibi.
As yap booolm. Ayikiyon musunuz hangi şehir olduğunu???
Bende ankaralıyım.konuşurken yada günlük kullanılan kelimeler yada yer atlarını değiştirme gibi özelliğimiz var.çok hoşuma gitmiyor hatta rahatsız olduğum bir durum ama yapacak bir şey yok.misal yukarıda da bahsedilen bebe,angara(en yaygın bilindik olanı galiba), yer adlarında en orijinal bulduğum balasar (balıkhisar) (ne alaka) , gı (kız),la (erkek/erkek çocuk).daha aklıma gelememekle birlikte Zafer Alagöz ün hem kitabında hemde videolarında bahsettiği sadık dayı var ki en tipik ve orjinal Ankaralı(hatta Ankara Çubuklu) konuşma şeklini görürsünüz.hatta canlandırdığı şerif Llyod karakteri de ordan:)) videoları bırakıyorum az biraz argo ve küfür içeriyor.
Edit: isimlerden de ibrahim,iprahim ibraham yada ipraham olabiliyor:))