Öykü Seçkisi'nde okumak için: https://oykuseckisi.com/yildizli-gece/
Rhinau’nun yerel ve tek meyhanesi La Nuit étoilée, Yüzbaşı William Campbell’ın kahkahalarıyla yankılanıyordu. Güneş battığından beri beş bira içmişti, altıncısıysa yoldaydı. Her ne kadar Londra aksanıyla konuştuğu Fransızca, çevresindekilerin kulağını tırmalasa da yapılabilecek pek bir şey yoktu. Kişiliği, davranışları ve askerlik anılarıyla birlikte eğlenceli biriydi. “Şimdi… size kısa bir tarih dersi vereyim,” dedi klasik bir… (DEVAMI…)
5 Beğeni
Öncelikle kendimi çok çok şanslı hissettiğimi söylemeliyim, bu harika öyküyü ilk defa ben okudum ve elbette ilk yorum hakkını da sahipleniyorum. Ben öykülerindeki coğrafi ve tarihsel altyapıyı hasetle okuyorum, kıskanıyorum. Ne yazık ki bunlara ek hayalle gerçek arasındaki sınırları erimiş bir karakter ve bir de vurucu son var. Maalesef tüm bunları olgunlukla karşılayamıyor, resmen çatlıyorum.
Yine de sen hep böyle yaz, ben de böyle hasetleneyim. 
4 Beğeni
Kalemine sağlık Çağatay. Zaman zaman The Inglorious Bastards’taki o muazzam bar sahnesini hatırlatan son derece keyifli bir öyküydü. Anlatımını, dilini ve kurgusunu özellikle beğendim. Senin alametifarikan olan tarihi doku-mekan detayları yine akıyordu.
Film izler gibi okudum bir yudumda. “Şerefe!”
2 Beğeni
Değerli vaktin ve yorumun için çok teşekkür ederim Ufuk, severek okuman beni sevindirdi.
Yakın zamanda görüşmek üzere 
1 Beğeni
Dün sana söylediğim şeyi burada herkesin huzurunda tekrar söyleyeyim. Kendimden alıntılayayım, “Sıra dışı bir adamdan, sıradan bir öykü çıkamazdı zaten.”
Sonu güzeldi, yazdığın tüm sonlar gibi. Kurguyu hiç sallantıda bırakmıyorsun. Bu iyi bir öyküde aradığım temel şeylerden birisi. Detaylardaki başarın muazzam. Kuşkusuz sağlam bir kültürün dışa vurumu. Bunu da seni tanımış (iyi ki) olmanın verdiği farkındalık ile daha rahat söyleyebiliyorum. Baş tacısın.
Gelelim beni bitirdiğin noktaya,
Bar sahnesine gelindiğinde ve o güzelim şarap açılıp yudumlanmaya başlandığında bir ürperti sardı beni. Diken diken oldu tüylerim. Ve bu duygu durumuna erişebilmiş olmaktan çok mutlu oldum. Çok keyifle okudum öyküyü. Dün bir kere okudum, az önce bir kere okudum ve yarın bir kere daha okuyacağım. Ne diyelim; Uygar gibi hissettiğimi söyleyip, Ufuk’a katıldığımı ifade ederek, başka tekrarlara düşmeyeyim ve seni de, okuyucuyu da bunaltmadan hafif hafif uzayayım.
Yaz, okuyalım. Parti kur, oy verelim ve daha bir sürü şey! 
2 Beğeni
Çok teşekkürler vaktin ve yorumun için Cem Reis.
Öyküyü okuduğun sırada bir şeyler hissettirebildiysem sana, ne mutlu bana, görev tamam derim gönül rahatlığıyla. Güzel ve ince sözlerin için ayrıca teşekkür ediyorum, var ol. İyi ki Türker vesile olmuş da böylesine gıpta ile baktığım bir kalemi etraflıca tanıma imkânı bulmuşum ^^
Övgülerin ve ince sözlerinle şımarmış bir hâlde kaçıyorum. Büyüksün.
1 Beğeni
Merhabalar.
Art arda sıralanan ‘‘Şerefe,’’ ile dizilmiş paragrafların da etkisiyle öykü belli bir ritm, ahenk taşıyordu. İlk bakışta esrikliğin dışavurumu gibi algılanan kötü hatıralar halihazırda belli bir seyre sahip olan öyküye ustaca serpiştirilmiş. Finali de güzel düşünülmüş.
Ellerine kalemine sağlık Çağatay. Seçki için çok başarılı bir çalışma olmuş.
1 Beğeni
Değerli vaktini ayırıp öyküyü okuduğun ve yorum yaptığın için çok teşekkür ederim Osman.
Öyküyü okurken keyif almana çok sevindim. Elden geldiğince savaş sonrası travmalara sahip bir toplumun bireysel korkularını yansıtmaya çalıştım. Beğendiysen ne mutlu bana.
Yakın zamanda görüşmek dileğiyle Osman ^^
Eline sağlık Çağatay. Şu detaycılığın beni bitiriyor doğrusu
Misal : Çıkan gıcırtıyı Yüzbaşı’nın Agincourt ve Waterloo böbürlenmelerinde bir numaralı silah olarak kullanıyordu tanıştıkları tarihten beri.
Çok hoşuma gitti bu detay.
Osman’ın da belirttiği gibi her ‘Şerefe’ ve akabinde gelen karanlıkta kalmış yanlar öyküyü coşturmuş resmen. Eline yüreğine sağlık.
1 Beğeni
Vaktin ve yorumun için çok teşekkür ederim Umut. Detayları yakalaman ayrı, öyküyü beğenmen ayrı mutlu etti beni.
Pek yakında görüşmek üzere