Öyküye In medias res ile başlangıcı yapıp, beni en can alıcı yerimden vurdun, beni bağladın. Kullanması zor olan bu teknik beklentilerimi daha okumadan yükseltti ve geriye kalan satırları okumak için can atmaya başladım, beni heyecanlandırdın.
Blok-alıntı “Sessizliğimin mezarıma toprak attığı bir hayat sürüyorum. Hayatım benim elimden alınmış ve diğerlerinin oyuncağı olmuş. Kendi benliğimi bulamıyorum. Adımlıyorum, yürüyorum, koşuyorum ve hatta kulaç atıyorum. Bunların hiçbiri beni ait olduğum yerden çıkartamıyor. Sahi ben nereye aitim? Mezarlar… Üstü kapanmamış mezarlar var. Mevsimler geçiyor birbirini ardına. Toprakları mezarlarla dolduranlar değişmiyor. Mezarın başında duran bedenimi izliyorum. Küreği doldurup kendi mezarıma atıyorum tüm toprakları. Mezarın içine yerleşmiş bedenime gözlerime kaydırıyorum. Orada… Bedenim orada… Neden kendimi gömüyorum? Bir saniye! Tek ben yapmıyorum. Herkes… Etrafımda çevrelenmiş tüm vücutlar bunu yapıyor. İnsanın bedenin aynı anda iki farklı yerde olması mümkün mü? Üstelik birisi diğerini hiç düşünmeyip, onu sonsuz acıya doğru itiyor. Kendisinin uçsuz bucaksız bir çölde yağmur damlalarının getirdiği ferahlığı arayan aciz bir varlığa dönüştüğünü görüyor. Evet, tüm bedenler bunu yapıyor. Kendi acılarını görmezden gelip mezarları tek tek dolduruyorlar. Hiçbiri yağmur damlalarının ferahlığına erişemiyor. Kumlara aldırış etmeden dikmişler gözlerini gökyüzüne bakıyorlar.”
Ne kadar da doğruydu bu alıntı. Bazen bizler, daha doğrusu toplumun, görgü ve geleneklerimizin şekillendirdiği, kelepçelediği bizler kendimizin düşmanı haline gelebiliyoruz. Bazılarımız adım atabilirken, bazılarımız olduğu yerde sayıyor ve mezarına her atılan kürekle daha da derine gömülüyoruz. Bu öykünün en can alıcı yanı aslında hepimizin hayatında gördüğümüz ama kulak asmadığımız, belkide ignore etmeye çalıştığımız, insanların normal olarak nitelendirdikleri fakat başkaların sonu olabilen olaylardı. Bu yüzden empati kurabildik ve kendimize geri baktığımızda bazı şeylere bağlayabildiğimiz düşünüyor ve bu hisleri uyandırdığın için tebrik ediyorum.
