Öykü Seçkisi'nde okumak için: https://oykuseckisi.com/ahmet-sema-dursun/
Ahmet’e seslendim de duymadı. Kasaba yerinde ne canavarıymış bu diyorlar. Oysa ben biliyorum gördüm de, kimseyi inandıramadım çünkü canavarı görünce hiç bağırmadım. Bence diğerleri uyduruyor. O sadece bir hayvan biraz acayip o kadar. – Ayşeee gel buraya. Hemen defteri yatak altına dertop edip koşar anneye, terliği yemek de var. – Bunları sen mi yaptın? –… (DEVAMI…)
Güzel bir öyküydü. Ana karakter son derece samimi ve hatta sevimliydi -annesinin yaptıklarına rağmen- derken, son derece acı bir finalle son buldu.
Bu şekilde olması da öyküye değer katmış.
Elinize sağlık