Sevgili Eşref Orhan,
Önceki öykülerine göre tasvirlerini daha kontrollü (iyi anlamda) ve ölçülü yaptığını görüyorum. Aynı zamanda yazdıkların üzerine bilinçli bir düşünme sürecinden geçtiğini ve ifade kalitesi olarak kendini geliştirmeye çalıştığını düşünüyorum. Cümle kompozisyonlarına da daha özen göstermeye başlamışsın.
Bence son iki aylık çalışmana ve Ateş Dağı’nın 3.kısmına bakarak şunu söylemem gerekiyor ki yavaş yavaş anlamaya başladığını büyük bir mutlulukla görüyorum: buraya altını çizerek yazayım: Hikaye, yazarı kontrol etmemeli. Yazar, Hikayeyi kontrol etmeli.
Önceki öykülerinde hikaye seni kurgu-akış-tasvir ve cümleler arasında savuruyordu. Şimdi kontrolü ele alman gerektiğini anladığını görüyorum. Bu şekilde devam et 
Sana bir sorum var: Hikayene bak. Tekrar oku. Sence kahramanın yaptığı hangi aksiyonlar-düşünceler-sözler yapılmamış olsa bile hikayende herhangi bir fark yaratmaz. İşte bunları tespit ettiğinde “havada asılı kalan eylemleri” bulmuş olacaksın. Ya bu eylemleri bir amaca bağla ve hikayene katkıda bulunsunlar ya da onları çıkarıp metnini daha vurucu hale getir.
İfadesel örnek: “Kafasına uyan” yerine “aradığı” ya da “sizi perişan ederim”
Karakterin aksiyon örneği: “Mina sağına soluna bakıyordu, ne olacağını bilmeyerek”
Eline ve düş gücüne sağlık
Sevgiler
Dipsiz