Öykü Seçkisi'nde okumak için: https://oykuseckisi.com/benlik-2/
Çınlama. Müthiş bir çınlama. Sanki tiz sesli yüzlerce insan kulak zarımı yırtmak için başımda bağırıyor. Gözlerim koyu griye dalmış. Bilincimi yitiriyor gibiyim. Algılarım kapanmış, bütün bu anlamsızlık son bulsun diye yalvarıyorum. İçimden dışarıya kanla süzülen soğukluk, havaya meydan okuyor. Başımı olabildiğince hızlı kaldırmaya çalışıyorum ama sanki kafamdaki düşüncelerin ağırlığı buna engel oluyor. Gözlerim arıyor. Beynim… (DEVAMI…)
Zaten hep matruşkaların en küçüğünü kırmak en zor olmuştur, insan dilemeli; hayatında yer ettiği en mühim ayrıntıları en küçük matruşkaya sığdırmayı dilemeli🌿
Ve bilmeli, en kıymetli yanlarını, en küçük matruşkaya sıkıştırıp kendine saklamayı bilmeli.
Merhaba; hüzünlü bir öykü. İlk paragrafta araya bir geçmiş zaman sıkışmış:) Ben en sonunda matruşkaları yapıştırmaya çalışacağını düşündüm, çöpe atması sanki duygularını da atması gibi geldi. Tabii sonuçta yazar sizsiniz, karar sizin. Bir de konuşmalarda devrik cümleler ya da kısa ve kesik cümleler kurgusal gerçekliği arttırır diye düşünüyorum. ellerinize sağlık
Merhaba, öncelikle yorumunuz için teşekkür ederim :). Bahsettiğiniz hataları yazı yayınlandıktan sonra fark ettim ve öyküyü yazabileceğim süre kısıtlı olduğundan yollamadan önce çok üstünde duramadım. Bir sonraki yazımda daha iyisini yapmaya çalışacağım. Tekrardan teşekkürler :).