Öykü Seçkisi'nde okumak için: Bir Gece Anıt Mezarda – Aylık Öykü Seçkisi
Kürekle kazmanın sapları cama vurdu. “Tak!” bagaja sığmadığı için, Zelkif’in ayaklarında bitmiş, arka koltuğun çoğunu kaplıyordu, bu cılız aletler. “Tak!” Ağabeyine söyleyemediği için küreği Aura Mehmet’ten almıştı, Çöpü. “Yine define peşinde mi koşuyan la?” demişti. Fidanlığın altına oturmuş, kulağını kaşıyarak. “Bir şeyler bulursan az biraz da bize de bırak bari Çöpü” “Sen hiç merak etme… (DEVAMI…)
Sevgili Selim,
Boğazdaki balinadan, 28 Şubatta Esra’yı bulmak için toplanan aile meclisine ve Muhtarın diktiği 6 ağaca kadar geçirdiğin yolculukta bizimle en çok 2019 da öykülerini paylaştın. Umarım yeni yılda daha çok yazarsın.
Hikayelerinde genel tekinsizlik hissini başarılı bir şekilde kullanıyorsun. Tekinsizlik derinleştikçe okuyucuyu hikayeye çekiyor ve çektikçe okuyucu korku hissini merakla birlikte hissettiğinden okumaya devam ediyor ancak hiç bir zaman dehşete düşmüyor. Tam düştüğü anda hikayeyi bitiriyorsun ve okuyucu aklında sayısız soru ve merakla bırakıyorsun. Bu anlamda hikayen tam tadındaydı. Tebrik ederim.
Tek bir yorum yapmam gerekirse; siste kaybolan 3.kişi havada kalmış. O karakterin görevinin, amca-yiğenin mezarlığı bulmasını sağlamak olduğunu anlıyorum ancak kaybolmasında bir amaç göremedim. Ancak ilk tanıştıklarında konuşkan kazı yaparken suskun olmasının bir anlamı olmalı diye düşündüm, ancak onu da bulamadım. Bu ufak düzletme hikayenin bizi daha da ürkütmesini sağlayabileceğin kanaatindeyim.
Mutlu bir yeni yıl dilerim
Eline ve düş gücüne sağlık
Sevgiler
Dipsiz
Dipsiz Selamlar,
Öncelikle öykülerimi okuyup üzerine yaptığın yorumlar için çok sağol. Forum’a henüz katıldım, ancak uzunca bir süredir takipteydim ve yapılan yoruma göre kendimi geliştirmeye gayret ediyorum. 3. kişi hakkında söylediklerin doğru olmakla beraber, o karakter için düşündüğüm sonlardan en çok beğendiğim bu idi. Ayrıca yazım hatalarını gidermeye çalışıyorum ancak, öyküyü son güne yetiştirme huyundan vazgeçemiyorum.
Sevgiler
Selim
1 Beğeni