Öykü Seçkisi'nde okumak için: Bir Orman ve Maden Hikâyesi – Aylık Öykü Seçkisi
“Ah be çocuk! Nasıl olur da orman ve maden hikâyesini bilmezsin? Bu hikâyeyi herkes bilir” dedi yaşlı adam. “Anlatsana dede, lütfen!” dedi çocuk. “Hadi yatağına yat da anlatayım” dedi yaşlı adam. Çocuğun birkaç tane battaniyenin altına iyice girdiğinden emin oldu. Elindeki mumu yatağın başucundaki sehpaya koydu. Her zaman oturduğu sandalyenin, onun sırtını kucaklamasına izin verdi.… (DEVAMI…)
Merhaba,
Seçkideki ilk öykünüz sanırım. Hoş geldiniz.
Öykünüzün vermek istediği mesaj çok anlamlı…
Okurken bir şey dikkatimi çekti, yazarken gözünüzden kaçmış herhalde.
Blok-alıntı Bilmezden tam yüzyıllardır Orman Halkı yukarıda, Maden halkı aşağılarında gül gibi geçinip yaşadıklarını bilmezlermiş.
Bunun dışında sade, akıcı bir dil kullanmışsınız. Öykünüzü okumak keyifliydi.
Emeğinize sağlık.
Sevgiler…
Merhabalar,
Güzel bir öyküydü kaleminize sağlık. Masalsı bir anlatım. Fakat izninizle birkaç noktaya dikkat çekmek istiyorum:
-Çok sırıtmamakla birlikte bazı kelime tekrarları mevcut.
-Ne ne bağlacı kullanılırsa o cümlenin yüklemi olumlu olur, çünkü bağlacın kendisi olumsuzluk anlamı vermekte. Örneğin Ne biri diğerini ne de diğeri ötekini alt edememiş değil de Ne biri diğerini ne de diğeri ötekini alt etmiş olmalı cümle.
-Aşağıdaki pasajda son iki cümlenin yüklemleri masalsı anlatıma ters düşmüş gibi geldi bana:
Yaşlı adam, çocuğu uyandırmamak için odasından dikkatlice çıktı, kendi kendine mırıldanmaya başladı. “Gelininin de öldüğünü duyunca, gezgin çok pişman olmuş. Üzüntüden düşe kalka avare gibi gezerken bir de ne görsün, ormanın içinde güneşten sıcak aydan beyaz bir erkek bebek. Gelin meğer kaçırılmadan önce torununu doğurmuş ve ona bir şey olmasın diye tek kelime etmemiş.Yemin etmiş gezgin, torunu oğlunun yaşına geldiğinde ona iki uçlu mızrağı verecek, ne yerüstü ne de altında insan denen kötülükten eser kalmayacaktı. Bu kez daha iyi olmalarını dileyerek yaşamı tekrar başlatacaklardı.
-Öyküdeki bir cümleyle ilgili aksaklığa Pelin Hanım dikkat çekmiş, ona katılıyorum.
-Son olarak, dedenin torununa karşı hitapları sevgi sözcüklerinden yoksun kalmış.
Yeni öykülerde görüşmek üzere bol selamlar…