Biz Han Yargıçlarıyız Kimsenin Tanımadığı

Öykü Seçkisi'nde okumak için: https://oykuseckisi.com/biz-han-yargiclariyiz-kimsenin-tanimadigi/

image

Masallarla uyutulanlar iyi bilir, o gecelerin bir de sabahları vardır. Sihirli, cinli, perili, konuşan eşekli dünyalarla uyunur, rüyalarda uçulur, gerçeklerle uyanılır. Bir kez olsun güneş içimde doğsun isterdim. Bu sabah da olmadı. Beni dışarıdaki dünyadan alıkoyan oda kapısı sert bir darbeyle titredi. Alıkoyulmaktan memnun olmadığım için böyle söylüyor değilim. Ona hayrandım. Zümrüt yeşili rengine, ustaca… (DEVAMI…)

4 Beğeni

Kaleminize ve emeğinize sağlık… Özenle yazılmış, harika bir öykü çıkmış ortaya! Sevgiler :slight_smile:

1 Beğeni

Keyif almanıza çok sevindim. Teşekkür ederim. :woman_mage:

Sevgili @Elif

Şizofrenik ama tutarlı, asi ama düzenli, üstelik kendi içinde belli bir akışta ilerleyen bir hikaye yazmışsın. Hikayelerinde belli bir tarza sahipsin. Bu sefer yazdığın daha bütünsel ve belli bir amaca yönelik olduğundan sanırım daha yakın geldi bana. Biliyorum, eski usul ama sanırım kendi böyle daha rahat hissediyorum.

Bununla beraber kaleminin de böyle aktığını anlayabiliyorum Yani bu sensin ve senin mahlasın olsa “Pow Pow Ayini” olurdu çünkü ne zaman avatarını görsem yanında bu adı görmeyi bekliyorum. Sanırım seni öyle hafızaya yazdım.

Bu yüzden sevgili Pow Pow Ayini, karaketerinin can sıkıcı bir ergen gibi davranmasını istediğin yerde bbenim sinirim bozdu, rüya alemi içinde bizi soktuğun labirentte yolumu kaybettim.

Bazı yerlerde ifadesel olarak tekrar ziyaret etmek isteyebilirsin diye aşağı bırakıyorum.

Elden bırakmak yerine vazgeçmek daha uygun gibi.
Birinci tekil olarak hikayelerini anlattığını biliyorum ama her cümlenin sonunda “-im” iyelik eki bir yerden sonra okuyucuyu yeteri kadar öykünün içine girmesine - bende biraz öyle oluyor belki de-engel olabilir mi? Örneğin küçük bir paragraf (Yaşlı ve dikenli … ile başlayan) içinde uzunlu-kısalı cümlelerini örnek vermek isterim. “Gördüğümde utandım” - “Yüzümdeki-unutmadığım-dilemedim”-“ben oldum” - ilerleyebielceğimi-çıkardım-bilmiyordum.“-“döndüm”-denedim”-“çarptım”-burnum". Belki biraz seyreltmek istersin. Anlatabilmiş olmak umuduyla.

Her zman ayrı bir macera demiştim. Yine öyle oldu.

Eline ve düşgücüne sağlık
Sevgiler
Dipsiz

1 Beğeni

Pow Pow Ayini olmak beni aşırı heyecanlandırdı. Aklında böyle yer ettiğim için mutluyum. Pow Wow Ayini ve Savaş Boyası öyküsünü yazarken gerçekten eğlenmiştim.
Epey uzun yorumun, aslında incelemen öğretici nitelikte. Kipler ve bazı ekler konusunda bonkör davranıyorum. Hata yaptığım için mutluyum. Daha iyi bir öğrenme yolu bilmiyorum.
Bir tarza sahip olduğum konusunda şüpheliyim. Çünkü bazen fazla güleç ve iyimser, bazen de gizemli ve karanlık bir yerde oluyor hikâyeler. Kararsızlık gibi.
Beğenmene çok sevindim sevgili @Dipsiz yazdıkların çok değerli. Teşekkür ederim.

Merhabalar,

Kafdağı zihinlerimizde genelde varmak istediğimiz, ulaşılmaz bir yükselti olarak canlanırken; kurgunda Araf etkisiyle karşılaştık. Kararsızlığın çok farklı türüne aşina oluyoruz çoğu zaman. Öyküdeki ikilem ve handaki bekleyiş hali kimilerimiz için bir ömür devam ediyor sanırım. Bilmiyorum, bir çocuğun gözünden düştüğümüz bu bildik diyarın bekleme salonunda vakit geçirirken zihnim farklı yerlere dalıp gitti. Kafdağı içimi dinlese ne bulurdu acaba diye düşünürken buldum kendimi.

Kimsenin tanımadığı han yargıçların beni talepsiz bir şekilde ikilemlerimle boğuşmaya itti. Ki gerçekten talep etmemiştim. Kalemin gücü burada vuku oluyor sanırım. Bahsedilenler zümrüt yeşili bir kapıdan Kafdağı’na varış mı yoksa sadece başını yere mi vurdu diye düşünmüyorsun. Derdin tüm bu olanları sorgulamak değil de içindeki dikenleri batan yargıçlarla arafında baş başa kalmaktan kaçmak olabiliyor.

Zihnine sağlık, keyifle okudum dağın eteğine dahi varamadan karlarda yuvarlanmakla meşgulüm.

Ezgi, bana öykülerimi sevdiriyorsun. Uzun uzadıya üzerine düşünmen çok mutlu ediyor beni. Böylesine etkilemesini hiçbir zaman beklemiyorum yazarken. Bunlar benim içimi anlatma biçimimdi. Senin içinde karşılık bulması çok hoş bir tesadüf benim için. Ben de arada kalmamakla meşgulüm. Sevgiler!

1 Beğeni

Merhabalar
Öykünün akışını, düşündürücü yanını sevdim. Cümleler titizlikle yazılmış, verilen emek belli oluyor. Kendimi o dünyanın içinde hissedebildim, hem olağanüstü hem gerçekçi yanı vardı. Diğer seçkilerde görüşmek üzere.

2 Beğeni

Olağanüstü her şey son derece gerçektir, bence. :rabbit:
Teşekkür ederim Duygu, beğenmen beni mutlu etti. Görüşmek üzere.

1 Beğeni