Merhabalar Can 
Sen de benim gibi öykü seçkisine hoş geldin kadim dostum
Öncelikle; bu öyküyü senin yazdığını bilmeseydim bile, okuduğumda sana ait olduğunu anlaybilirdim. Ya da anında sana gönderirdim ‘Bak aynı senin gibi biri yazmış!’ diye.
Darılmaca yok; ne yalan söyleyeyim ilk halini daha çok sevmiştim. Biliyorum insana kendini sorgulatan bu derin diyalogları çok seviyorsun. Ama bu sefer biraz fazla olmuş gibi geldi bana. Ve birazcık yoruldum okurken diyebilirim. Öykünün kurgu kısmı sadece son kısımda ufacık yer bulabilmiş kendine. Oysa ki; o kurguyu da çok beğendim. Fakat bütün o ağır diyaloglar, sanki bir öykünün tamamını kaplayarak art arda değil de, bir romanda ara ara yapılan sohbetler olsaydı belki çok daha etkileyici olabilirdi.
Hepsini bir kenara bırakırsak; yine şizofrenliğimizin bir kanıtı gibi, bütün o cümlelerde kendimi gördüm, kendimi buldum.
Kalemine sağlık, bir diğer seçkide görüşmek üzere 