Öykü Seçkisi'nde okumak için: https://oykuseckisi.com/entropik-cokus/
1. Bölüm: Uyanış Gözlerini açtı. Korkunç bir kış rüzgârı ortalığı yıkarcasına esiyordu. Hava tuhaf bir şekilde açık ve güneşli, ama buz gibi soğuktu. Sinir bozucu bir tezatlık, ortamda uğursuz titreşimlere sebep oluyordu. Kısa kesimli saçlarını yarısı kırık çeşmenin altına tutup suyu açtı. Aynaya bakmak için kafasını kaldırırken kafasını çeşmeye çarptı. Acıyla gözleri sulanırken yalpaladı ve… (DEVAMI…)
Elinize sağlık. Yine siz yine serbest çağrışım. 
Ama ne yazık ki bu kadar fazla yapınca değeri düşüyor. Böyle cümleler okuyucuya etkileyici gelmekten ziyade bir süre sonra sadece yoruyor:
Merak ettiğim birkaç konu:
Issız bir adada olduğunu tam olarak nasıl anladık? Biraz eksik kalmış gibi geldi.
Acaba bunu bilerek mi yazdınız yoksa serbest çağrışımın azizliğine mi uğradınız? Belki de bataklık, kurguladığınız dünyada başka anlamlar da taşıyordur. O nedenle sormak istedim.
Beğenmekle birlikte yoruldum, bu kadar kısa metin okuyucuyu bence yormamalı. Eleştiri değil, bir okuyucu gözünden deneyimlerimi aktardım. Elinize sağlık.
kafa çok dağınık olunca yazı da dağınık oluyor. zaten o yüzden düzgün rasyonel bir kurgu yaratamıyorum çünkü kafa yorgun 
ama demek istediğini anlıyorum bu beni de yoruyor. ama bir yandan da içimde kalan karmaşık saçmalıkları kusuyorum işte