Merhaba 
Çok değerli şeyleri savunan bir öykü olmuş. İnsan meselelerini bir kenara bırakıp daha ‘’dışarıdan’’ düşünmek ehemmiyet taşıyor çağımızda. Umarım gelecekte bu konuya değinen daha fazla öykü görürüz.
Öyküyle ilgili birkaç noktaya değinmek istiyorum. Bazı yerlerde zamirlerden, bazı yerlerde nesne-yüklem uyuşmazlığından ve başka bir takım sebeplerden anlatım bozuklukları vardı sanırım. Ama bunlar yazarak, dikkat ederek gelecek öykülerde silinecek meseleler. Bu mesajı tabletten yazdığım için doğrudan ‘’işte şuralar’’ diyemeyeceğim. Üzgünüm.
Flamingoların ve yılanın konuşması o hayvanların mizacına uygundu. Ama keşke diğer hayvanlarda da ve hatta cansızlarda da bunu görebilseydik. Kendisine ait bir konuşma tarzı, kendisine ait bir algı seviyesi ve ‘’mesele’’ edinilen şey, kendisine ait bir yaklaşım. Sanırım böyleli ayrıntılı kişilikleri ayrıntılı taslaklarda tasarlamak çok daha verimli olacaktır. Herkesin yazım şekli, her öykünün gereklilikleri çok değiştiği için bu konuda pek bir şey söyleyemeyeceğim.
Mevzusu ciddi olan bunun gibi öykülerde mesajı gizleyebilmek biraz da ustalığı gösteriyormuş gibi gelir bana. Ursula LeGuin’in yağtığı da budur mesela. Gerçi, onun ilk roman ve öyküleri de biraz ‘’açık açık ve göze sokarcasına’’ konuyu veriyor ama son dönemlerde yazdıkları muntazamdı.
Ancak bu gizleme durumu öykünü birazcık daha uzatacaktır diye düşünüyorum.
Gelecek seçkilerde görüşme dileğiyle!..