Gerçeküstü bir olay örgüsünü, alışılageldik zavallıların dışında kalan bir karakteri baş köşeye oturtarak anlatmışsınız. Bu açıdan başarılı bir girişim.
Vakti zamanında uzak bir diyar olan Albah’ta, bir cüce keçisine binip padişahın sarayına gitmiş.
Belki de şurada(bir cüce, keçisine…), koymayı unuttuğunuz, sevimli bir virgül vardır. 
Padişah, yanındaki vezirleri ve askerleri gözlerinden yaşlar gelene kadar cüceye gülmüşler fakat cüce onların alaylarına aldırmadan ciddi olduğunu söylemiş.
Padişah, önce şaşırıp ardından gülse çok daha etkili olabilir bu sahne. Kestirme yola sapmamış, yolundan, her şeyi göstere göstere hakkıyla gitmiş olur öykü. Diğer yandan bu tercih meselesi, yapmayabilirsiniz de.
Alıntıladığım paragrafın kalanında da karakterlerin ruh halleri gerçek olamayacak kadar hızlı değişiyor. Ufak cümlecikler ve anekdotlarla gidişatı süslerseniz hikayeniz zenginleşir.
…yiğidi karşılamak için sıralanmıştı.
Hikayenizin tamamına yayılmış olan -miş’li geçmiş zaman anlatımı burada bozuluyor.
Madenlerin önüne geldiğinde keçisinden inip, lambasını almış ve madene tek başına girmiş.
Maden kelimesini tekrarlamayıp içeriye şeklinde yazabiliriz.
Hikayenin genelinde, duygu durumu çok hızlı değişen karakterler var. Karakter motivasyonları önemlidir. Diyaloglarda geçen sözlerde veya sizin verdiğiniz alt metinde bir güdüleyiş olsa iyi olur.
Gelecek seçkilerde görüşmek üzere.