Öykü Seçkisi'nde okumak için: Kıyamet Çocukları – Aylık Öykü Seçkisi
Yine aynı şeyler oluyordu. Her taraf karmakarışık. Kardeşim ve ben. Issız bir dünyada tek başımıza kimsecikler yok. Geleceğe dair umudum da yok. Ölüm ve kıyamet bize yakın. Ama kardeşim hep mutlu sanki. Ne olursa olsun, simsiyah gözlerinin içi hep gülüyor. Benim için ise aynı şey geçerli değil. Bir insan nasıl hep mutlu olabilir ki? Olunamayacağını… (DEVAMI…)
1 Beğeni
Merhabalar,
Efsaneler, mitler, masallar; çoğu zaman donuk ve can yakan gerçekliğin üzerini örter. Anlatılmak istenen yalın bir doğru vardır ve bunu onca keskin söylemek istemezsin bazen. Sizin öykünüzde gördüğüm buna yakın bir durumdu. Hüzünlü ve kısa bir yakarıştı okuduğum aslında. Kaleminiz ne çok çocuk gözünden, ne de büyümüş fakat yazmak gayesiyle küçülmeye çalışan birinin ağzındandı; orta tatta, olması gerektiği gibiydi. Dünyanın kaçılası şiddetinden bir lokma çaldınız yüreğime.
Zihninize sağlık…
Yorum yaparken kullandığınız üslup, kaleminizin ne kadar özenli ve güzel olduğunu yansıtıyor ve sizin gibi güzel kaleme sahip birinden böyle sözler duymak çok mutluluk verici…
Değerli yorumlarınız ve ilginiz için teşekkür ederim. 
Paylaşacağımız başka yazılarda da görüşmek üzere…
Sevgiyle… 
1 Beğeni