Merhaba Duygu,
Sanırım hayatın hiçbir alanında gülmeden duramıyorum, bu yüzden yanlış anlamanı istemem. İlk olarak yazım tarzını çok beğendim, özellikle de betimlemelerini. Bir çoğunu kafama yazdım ki belki işime yarar diye. Bir kitap okur gibi okudum yazdıklarını. Hikayenin bütünlüğü, başlangıcı ve sonu da çok güzeldi. Karakterlerin ve hikayenin hiç alakası olmasa bile bana Harry Potter’ı hatırlattı. O da aslında kurbanlık bir koyundu. Hikayenin ana karakteri de öyle. Bir yandan üzülüp garip hislere kapılmadım değil ana karakter için. Özellikle alttaki iki kısmı çok beğendim.
Burası çok komik geldi, hani oyunlarda olur ya, her görevi bize verirler. Sen büyüksün, sen yaparsın, hadi git diye. 
Ahahaha burayı okurken içimden ewwwwwww dedim, içim bir garip oldu (gerçi bir çok yeri öyleydi ama yeni ameliyat olmuş, dikişli bir yaraya parmak basıyormuş gibi hissettim).