İlk izlediğimde çok sevmiştim bu filmi. Hatta 2010 a göre yer yer çok gerçekçi gelmişti ve finalde çalan şarkıyla birlikte etkisi kat kat artmıştı bende.
Sintel:
Bu da sonda çalan şarkı (I Move On):
Bu arada bunu 1,5 yıl önce atmışlar buraya ama olsun sayende belki başka insanlara ulaşır.
Geçe senenin başlarında yazıp yönettiğim, ilk kısa filmim olan Röportaj: İzmir’i yayınladım bir iki gün önce. Merak eden açıp bakmak isteyenler bakıp izleyebilir.
Buyrunuz merak ettiğiniz küçük detaylar vs. olursa buradan bakabilirsiniz.
Büyük İstanbul Depresyonu
“En” kısmı abartı kaçar. Beğendiğim Kısa Film kategorisinden.
17 Mart’a kadar aşağıdaki adresten erişilebilir. Filmi beğendiyseniz, yorumlarınızı kısa filmin resmi Instagram ve Twitter hesaplarına iletebilirsiniz.
Nefesini Tut filmi hakkındaki yorumum
Gündelik hayatta kanıksadığımız yalanların, içten içe bildiğimiz gerçek hallerini bizlere tekrar hatırlatan bir film. Son kısmında, karakter aynayla karşı karşıya geldiğinde, bir “kendiyle yüzleşme” sahnesi beklerdim. Derin ve akılda kalıcı bir sahnesi daha olurdu. Oldukça beğendim, tavsiye ediyorum.