Şu maddeleri okurken epeyce duygulandım.
17. maddeyi hem 1. hem de 7. kitapta okuduğumda gülmekten kendimi alamamıştım. Demek unutmamış… 
O zaman ben de ekleyeyim.
18. Çirişotu ve pelinotu.
Severus Snape Felsefe taşında Harry’ye toz halindeki çirişotunu demlenmiş pelinotun eklediğinde ne olacağını sormuştu. Biz bunu sadece soru olarak algılamıştık. Ama Pelinotu genellikle öfke ve pişmanlıkla alakalıdır ve çirişotu bir zambak (Lily) türüdür ve ‘öldükten sonra hala hatırlanmak’ ya da ‘birinin ölümünden sonra hala pişmanlık duymak” anlamlarına gelir. (Lily, Petunia ve Çiçeklerin Dili – Fantastik Canavarlar)
Ve Snape ve Lily hikayesini Ölüm Yadigarlarında öğrenmiştik.
Bir ekleme daha:
19. Asa büyücüyü seçer
Birinci kitapta Bay Ollivander’dan asalarla ilgili bu cümleyi duymuştuk. Ölüm Yadigarları kitabında da Harry Bay Ollivander’la tekrar konuştuğunda “asaların hissleri varmış gibi” konuşmuştu.
…Çoğunluk asanın kendisine göre değişir. Genelde yine de asanın kazanıldığı durumda asanın bağlılığı değişecektir."
Uzaktaki denizin sesi dışında odadan çıt çıkmıyordu.
“Asaların hisleri varmış gibi konuşuyorsunuz,” dedi Harry, “sanki kendi başlarına düşünebilirlermiş gibi.”
“Asa büyücüsünü seçer,” dedi Ollivander. “bizim gibi asa ilmi üzerinde çalışanlar için bu her zaman oldukça açıktır.”
“Ama yine de, kendisini seçmediği bir asa hala bir kişi tarafından kullanılabilir, değil mi?” diye sordu Harry.
“Ah evet, her şeyden önce bir büyücüysen sihrini herhangi bir alet aracılığıyla aktarabilirsin. Ancak en iyi sonuçlar her zaman asa ile büyücü arasında güçlü bir bağın olduğu o noktadan alındı. Bu bağlar karışıktır. İlk etkileşim ve sonra karşılıklı değerlendirme, asa büyücüden öğrenir - büyücü asadan.”
6 Beğeni