Merhaba.
İçten yorumlarınız ve yapıcı eleştirileriniz için minnettarım. Amaçladığım duygu aktarımının okuyucuya geçmesi kalbe ferahlık veren bir duygu.
Öykülerin kısa veya uzun olmasını ayarlayamıyorum. Aklıma konuyla ilgili bir fikir düşünce yazmaya başlıyorum. Çoğu zaman yazım esnasında her şey gelişiyor.
Damaklarda tat bırakacak nice öykülere…Hep birlikte…
Merhaba,
Dili kullanmakta mahir olduğunuzu düşünüyorum.
Bununla birlikte bu öykü neden anlatıldı konusunda belki biraz daha çok veri okuyabilirdim diyorum.
Yine de kara delik, kalpteki delik ve bu deliğin önce kurbanları sonra Feyyaz’ı yutması güzel buluşlardı. Ayşe’nin kalbi de keza…
Elinize sağlık.
Övgünüz için çok teşekkür ederim. Eleştirileriniz de benim için önemli. Kendime kızıyorum ben daha önce böyle bir platformun varlığından neden haberdar değildim diye.
Aslında kara delik, yapmakta olduğum bir şarkının iskeletini oluşturuyordu. Seçki konusu isabet edince ben de dağılan kemiklerden öykü yarattım. 
Merhabalar @Arokan
İlk bölüm soluksuz okuyacağımız bir kitaba başlar gibiydi. Hani sayfaları hızla aralayıp, “kim bu adam?” diyebileceğimiz cinsten. Sonrası fazlası ile hızlıydı.
Esasen sevdim. Güzel bir bakış açısıydı.
Ama Ayşe’ye eklenen kısım bana pek hitap etmedi. Sanki daha vurucu anlatılabilir bir şeydi. Yani o kısımda kelimeler biraz daha vals yapabilir, daha sarhoş edici şekilde bitirilebilirdi.
Ne zamandır yazıyorsunuz bilmiyorum Seçki’ye; ama ilk kez bir öykünüzü okudum. Hoş geldiniz diyeyim o halde
Sonraki Seçki’lerde görüşürüz, ilhamla kalın.
Hoşbuldum
Seçkiye yazdığım ikinci öyküydü bu. Okuyup değerli yorumlarınızı aktardığınız için çok teşekkür ederim Gaye Hanım.
Keşke tamamen yazmaya odaklanabildiğim bir dünyada yaşıyor olsaydım. Görünen o ki hayatın hengamesi yazdıklarımı da etkiliyor. Bazen kendimi, bir yere yetişme telaşında olmasam da koşar adım yürürken buluyorum. Anlatmaya çalıştığım da bunun gibi bir şey. Aktardıklarınızı dikkate alacağım kesinlikle.
Vals eden, dans eden kelimelere… Sevgiler…