Kemik Biti

Merhaba Emrah.

İçten yorumların için çok teşekkür ederim. Futbol ve yorum bileşkeni tebessüm ederek okudum :slight_smile:
Toplumcu gerçekçi öykülerin böyle insanı sarsan bir yanı var özellikle acı barındırdığı zaman. Kalemimle bunu başardıysam da ne mutlu bana. Etkilenmen senin duyarlı ve duygu yüklü oluşunu gösteriyor. Hele hele kendini öyküdeki bir karakterin yerine koyman son derece memnun etti beni.

Bu zamana kadar çok şükür kelime limitlerine takılmadım. Genelde yazdıklarım kısa oluyor. Ben de etkili yazmaya çalışıyorum elimden geldiğince. Bunda şiir yazmanın da etkisi var sanırım. Edebiyat türlerinin birbirleriyle etkileşimini tecrübe etmek güzel bir şey.

Senin tabirinle son yorumumu yapayım o zaman: “Senin de vurduğun gol olsun.” :slight_smile:
Öykünü okumak zaten aklımda, uygun zaman kolluyorum bilgin olsun :slight_smile:

Sevgiler…

@Arokan Selam,

Hocam ne yaptın be… Akşam akşam ciğerimizi dağladın. Bilmiyorum, çok etkilendim ben. Bir ocağın sönüş öyküsü. Sade, gösterişsiz bir hayatı sade ve gösterişsiz bir dille yazmışsın. Ben bu öyküyü yazarkenki psikolojini merak ettim aslında. Niye böyle bir şey yazdın? :sweat_smile: Gerçekten merak ettim. Ben bir öyküde “neden yazıldı?” sorusuna çok önem veriyorum; genelde Seçki’deki öyküler Seçki’ye yollanmak için yazılıyor, bense başka yanıtlar arıyorum hep.

Neyse… sonsöz olarak;
Ben kendimi çoğu zaman yazılanla eşleştiremiyorum. Duygu geçmiyor denir ya, bana geçmiyor hiç. Çok spesifik durumlarda geçiyor. Burada geçti. Kalemine sağlık ve tebrikler. :+1:

Ha bir de bu çocuğa ne oldu ya? O biraz cevapsız mı kaldı, harbiden büyü mü yapıldı yoksa patolojik bir durum muydu? O kısım tamamen okura mı bırakıldı? Sorular sorular… :sweat_smile:
Tekrar tebrikler, görüşürüz.

2 Beğeni

Benim anladığım kadarıyla psikolojik bir çöküş yaşıyordu çocuk. Olmayan bir şeyi beyninde büyütüp travmaya dönüştürdü gibi geldi bana :smiley:

2 Beğeni

Merhaba Ulu.
Etkilenmene sevindim.
Neden böyle bir şey yazdım; çünkü vicdan azabı duydum. Hikayenin başındaki babanın oğluna yaptığı şaka, oğluma yaptığım bir şakaydı. Sonra da uyuyamadım zaten. Kağıda döküldüm. Öykü de kendisini sonrasında toplumsal gerçeklik içeren bir yapıya bürüdü.

Ayrıca geçen ay seçkideki bir yorumunda anababalar, çocuklar kessin birbirlerini gibisinden bi talepte bulunmuştun. Ben de kalemle halletmiş oldum o işi :slight_smile:

Çocuk @Yuzuri ‘nin dediği gibi psikolojik olarak çok etkilenmiş ve bu etkileniş onu ve beraberindekileri kötü sona sürüklemiş. Büyü kısmı hikâye :slight_smile: Öykünün sonunda komşuların yaşanılanları yine büyüye yorması da maalesef karşılaştığımız bir gerçek.

Değerli görüşlerin için çok teşekkür ederim.

Görüşürüz yine, sevgiler…

2 Beğeni

Merhaba @Arokan. Hikayenizi daha yeni okuyabildim. İlkten Hemingway’in 102 derece hikayesini Yusuf Atılgan oturup yazmış gibi hissettim :slight_smile:. Lakin sizinki de oldukça özgün olmuş, elinize sağlık. Metin cümle oluşumunda yahut anlamını kondurmakta bazen tutukluk yaşıyor, buda edebi keyfi kaçırıyor. Mesela aynı anlamlı kelimenin tek cümlede üç defa tekrara düşürülmesi gibi. Biraz üzerinde durmak lazım. Onun dışında temiz pak bir öykü. Trajedi yaratmak ustalık ister, eminim üzerine düştükçe çok daha güzel şeyler çıkacak. Şimdilik kalın sağlıcakla. Bir dahaki seçkide görüşmek üzre.

2 Beğeni

Teşekkür ederim yorumlarınız için. Ömrünüzden yazdığıma vakit ayırmışsınız. Bundan kıymetli ne olabilir ki?
Kaşımanın üzerini fazla kaşımış olabilirim. Demleme süremiz kısıtlı, sonradan fark ediliyor bazı şeyler :slight_smile:
Görüşürüz yine, sevgiler…

3 Beğeni

Merhaba Okan,

Yani ağlamadıysam ağlamamak için mücadele ettiğimdendir. Hele o Ahmet’ciğin "KEMİK BİTİ"ni okuyunca donakaldım.

Ama sadece bu kadar değil. Anlatımdaki doğallık ve gerçekçilik de bu trajik şahesere eşlik ediyordu.

Sosyal olarak yapılan gizli göndermeler de son derece yerindeydi ve öyküye didaktik olmadan yedirilmişlerdi. Mühendisliğin -yine o KEMİK BİTİ ve Mısır’a uçuşun hikayesi ile sonucu- usta işiydi.

Çok beğendim.
Hep yaz.
Görüşmek dileğiyle…

2 Beğeni

Merhaba @MuratBarisSari

Mahçup oldum yazdıklarının karşısında. Küçüldüm, küçücük kaldım. Ödevini yapmış bir çocuğun başını okşayan öğretmen gibi verdiğin enerji ve motivasyonla da mutlu oldum. Etkilenmene çok sevindim. Sanırım bir ucundan tutunca gerçekliğin ya da gerçeklik seni yakalayınca bir yerinden, o zaman güzel şeyler ortaya çıkabiliyor. Bunu da siz ve sizin gibi değerli okurlar sayesinde öğreniyorum.

Okuyan gözleriniz, hisseden kalbiniz dert görmesin… Sevgiler…

Yazmak, elimden geldiğince…

3 Beğeni

Okan yani öyle bir cevap vermişsin ki…
Bu kadar güzel kalp sahibi olmak :pray: :pray:
Asıl biz mahcubuz sana…

3 Beğeni

Birlikte güzelliklere, güzel günlere…
Sevgiler…

1 Beğeni