Yine karamsar bi’ şeyler ortaya atacağım 
Bu, teoride iyi pratikteyse kötü sonuçlar verebilir:
Olumluya yorulabilinecek sebep: Pratik efektler de zamanka eskiyebilselere de filme özgü kabul görülebilinecek atmosfer yaratabilir. David Bowie ve Jennifer Connelly’nin başrollerini paylaştığı Labirent buna iyi bir örnek. Jim Henson ve ekibinin teknik dehası, dekoru, kuklası, -ağır- makyajı, falanı filanıyla harika bir masal atmosferi oluşturmuştu.
Olumsuzluk şüphesi duyurtan sebep: Işığı, kamera açısı, kurgusu, yani kısaca görsel dokusunun sunumu ayriyeten teknik özen gerektiriyor. Perdede yansıtılan görüntünün, kendini o anda ve o gerçeklikte var olduğuna ikna ettirmesi şart. Bütçesine kıyasla sağlam canavar makyajlarının yapıldığı filmlerin handikapıdır, atmosfer oluşturmakta yetersiz kalındığı için makyajlı ve makyajsız oyuncular müsameresine dönüşen yapaylığı kazanmak. Tamam, bahsettiklerimin büyükçe bölümü bu görsel uyumsuzluğu filmin eğlencesinin dile dökülmeyen görsel yönünü vurgulatmaya yarar. Ama zaten o tür filmler de bilinçli, yani kendini çokta kaptırmayan, ciddiyetsizlikten güç alır; ona göre, piyasa ve izleyici bulur. Ki onlar da video piyasasında yayınlanır.
Kısacası, canavar tasarımından görselleştirimeye kadarki tüm ekibe bayağı bir ter döktürmektedir bu proje.