Öykü Seçkisi’nde okumak için: https://oykuseckisi.com/123-isimsiz-bir-uydudan-yalnizligin-daglarina/
Vadide binlerce yıldan arta kalan tortulu bir sessizlik vardı. Rüzgar dünyanın paslı tenini okşayıp akşama karıştı. Akşam ise hiçliğin buğusuna dönüştü. Bu anaforun ortasında bir çift figür duruyordu. Bir mezarlığı seyrediyorlardı kederle. Bunlardan biri Byll’di. Gamlı ve de bulanık bir genç. Sevdiği kadındı mezardaki. Dudaklarında hüzünlü bir mürekkep vardı. Kanatlı bir acının ifadesiyle yüzünün girizgahını… (DEVAMI…)
