Öykü Seçkisi'nde okumak için: https://oykuseckisi.com/ahmetin-kisa-hikayesi/
Doğup büyüdüğüm mahalleden taşındığımız sene Ahmet on iki yaşındaydı. Kestane rengi dalgalı saçları çoğu zaman gözlerinin önüne düşer, sol eliyle saçlarını geriye atardı; aklımda hep bu hareketiyle kaldı. Yeşil gözlerini kocaman açtığında kirpikleri neredeyse kaşlarına değerdi. Kışın soğuğunda, yazın sıcağında, koşup yorulduğunda tombul yanakları pembeleşirdi. Ve bu güzel, bu masum yüzün ortasındaki bakışları yaşının gerektirdiğinden… (DEVAMI…)
1 Beğeni
Öykünüzü beğendim. Peri temasına bu şekilde farklı bir yaklaşım gerçekten hoşuma gitti. Gözlerimin önünde Ahmet’i canlandırabildim. Sonu hüzünlüydü, ama yine de güzeldi. Ellerinize sağlık.
Yorumunuz için teşekkür ederim. Beğenmenize sevindim.
Ahmet’in masumiyeti ve sahte kahramanlar Mehmet ile Cemal. İhanetle bu kadar erken tanışması. Ahmet vurulup yere düşünce içimdeki beyaz güvercinler beni terk etti. Ahmet’le beraber çocukluğumuzu yitirdik bir kez daha.
Harika bir öyküydü. Okurken içim burkuldu. Çok güzel yazmışsınız