Öykü Seçkisi'nde okumak için: https://oykuseckisi.com/akisteki-yansima/
Kasabanın her yerinde bir çan sesi vardı ve tam 8 yıldır herkes uyanana kadar devam ediyordu bu çünkü Ali, eşini kaybettiğinden beri böyle yaşıyordu. Tüm kasabayı aynı anda uyandırıyor yahut uyandırdığını sanıyordu. Aynı yanılgıyı gece o gözlerini kapattığında herkesin uyuduğunu zannettiğinde de yaşıyordu. Zaten insan yanılgısı olmadan bir hiç değil de neydi? Ali, o çanı… (DEVAMI…)
1 Beğeni
Hiç yaşanmamış hayatlara ağıt olan bu öykü içimde bir yerlere dokundu. Kınayıcıların kınayacağı kaygısı, ruhu öldüren hastalıklardan biri sayılmalı. Bizden olmayan kopyalarımızı bırakıp başımızla gidebilmek gerek mîrim. Kaleminize sağlık.
Öyküden hafızama armağan kalan cümleler:
“Zaten insan yanılgısı olmadan bir hiç değil de neydi?”
“Düşleyince de gitmek kaçınılmaz oluyordu.”
“İnsan yarım bırakılmış bir bardak suyu fark ediyordu da tamamlanmamış kendisini ömrünün sonuna kadar kimi zaman fark edememiş oluyordu.”