Bir ikindi uykusunda şahit oldun gerçeğe.
Gözlerin aralandığında farkına varamadın.
Ruhun incelse de göğe gerilen kumaştan hallice,
İçinde hapsolduğun fanustan kurtulamadın.
Yaydın kumu avucuna, söktü rüzgar tane tane.
Sıktın yumruğunu da dökülmesine mani olamadın.
Güneş alçaldı ve uzadı gölgen.
Bir akşamüstü ufka değerim sandın.
Tesiri var mıydı peşinden sürdüğün yüke,
Sonsuz ufkun ötesinde varsa bir hükmün?
Tüm geçmişin aynı mesafedeyse sana,
Anlamı nedir sürekli taze hüznün?
Senden âlimi var diye araladın kitapları.
Kimi gerçekler harç olmaz mürekkeple kağıda.
Çölde kaybolmuşa tüm ufuklar aynıydı,
Sen aşacak dağ aradın da bulamadın.