Günümüz anime sektörü, gerek konu, gerek işleniş, gerekse yayın anlayışı (bölüm sayısı, süre, vs) bakımından, patlama yaptığı 90 öncesinden çok farklı.
Şu anki ana akım, animeyi eğlenceli kılan ya da kendini izlettiren dramatik/dramatize öğeleri formülize ederek yol almaya çalışıyormuş gibime geliyor.
Düşünüyorum da sevdiğim animelerin büyük kısmı 90 öncesi.
Örneğin, eskilerden Plawres Sanshiro vardı; Türkiye’de de yayınlanmıştır. Nasıl özetlesem; minik robotlarla yapılan dövüş turnuvasında, kahramanımız ve robotu Japonya’yı Dünya çapında temsil ediyor hikâyesi.
Yıllar sonra, nostalji hevesiyle izleyince, ince mesajlarını fark edebildim. Resmen el kadar robot dövüştürme konseptini arkasına alarak genel Japon ahlakı ile sanayi ve kalkınma prensipleri serüvenleştirilmiş. Çocuğun robotunu yüzde yüz yerli üretim parçalarla imal etmesi; rakiplerin saygısını kazanacak biçimde mücadele vermek; hatasından ders çıkartabilen dostları affedebilmek vs. vs.