Öykü Seçkisi'nde okumak için: Arafta Mola – Aylık Öykü Seçkisi
Bahçemde üç kız çocuğu, musluğu açıp hortumu ele geçirmişler. Öğle sıcağında öyle bir eğleniyorlar ki bahçe bahçe olalı böyle bir insan neşesi görmemiştir. Açık pencereden yarı belime kadar sarkıp bağıracaktım ki vazgeçtim. Mola vermiş üç küçük kızdı bunlar. Sorsanız hiçte küçük değillerdir. Çocukları seyretmeye koyuldum. Bahçenin sokağa bakan ağzını geniş toplama araçlarıyla kapatmış kendilerini kuytuya…
1 Beğeni
Selam.
Sahildeki ayrıntılardan sonra, gerçek bir mola duygusu hissettirdi. Teşekkürler, başarılar.
İki küçük tashih hatırlatmak isterim:
1- “Az önce ıslattıkları toprağın kokusu rüzgârla bana karda taşınıyordu.” = “kadar”
2- "Neden olmasın! Neden olmasın! Araf durma yeriyse bende durmayı hak ettim. " = “ben de”
Yorumun için teşekkürler. Bazen nasıl oluyorsa gözden kaçıyor imla hataları.Başka bir göz bu yüzden çok önemli.
Merhaba,
Çok dingin, keyifli ve görsel olarak da canlı bir öykü okudum. Ellerinize sağlık…
Yorumunuz için teşekkürler.Araf huzura saklanabileceğimiz bir yer olmalı,sahibinin bile müdahale edemeyeceği bir yer.
1 Beğeni