Öykü Seçkisi'nde okumak için: Aynanın İçinden – Aylık Öykü Seçkisi
Sahne ışıkları hâlâ yanıyordu. Ama ışık, artık kimseye ait değildi. Alkışlar çoktan susmuştu. Seyirciler gitmişti. Belki de hiç olmamışlardı. O, sahnenin tam ortasında duruyordu. Ne alkış istiyordu ne de kahkaha. Yüzündeki boya çatlamıştı; beyazlık, göz altlarından süzülmüş gibiydi. Ter değil… ağlamak mıydı bu? Bilmezdi. Belki yalnızca maskenin dağılmasıydı. Belki de maskenin asıl hali. Bir adım… (DEVAMI…)