Okyanusya ya da Karayipler. Yeni Zelanda’da ya da Orta Amerika adalarından birinde yaşamak isterdim. Bunlar olmasa en yakın olarak Finlandiya’da yaşamak isterdim.
Avrupa’yı işaretlediğime bakmayın, ne düşündüğümü hatırlamıyorum. Şimdiki aklımla kesinlikle uzayın derinlikleri derim. Gezegenlere değerek geçen, canı evrenin hangi noktasını çekiyorsa oraya varan, ölümsüz bir kozmik varlık olmak; sonsuza kadar şarkılar söylemek. Bir umut insanların kulaklarına ulaşırdı belki ezgilerim, ninni sanarlardı. Kısa süreliğine de olsa dünya, evrene gözlerini kapatır ve mışıl mışıl uyurdu. Tanklarımız ve tüfeklerimiz susardı. Kavga durur, sövmek için açılan ağızlar büzülerek tatlı rüyalar öpücüğü verirdi.
Kıtadan bahsetmedim, paragrafım da saçma oldu ama içimde tutamadım.
Üniversiteye girebilirsem burda, bitirdikten sonra eğitim için Türkiye’ye gelmek isterim.
Bu arada Azerbaycan’da oturuyorum. Öyle otelde falan değil, eğitim için gelmek harika olur.