Öykü Seçkisi'nde okumak için: Başka Vaktin Masası – Aylık Öykü Seçkisi
Bulunmak istemediği yerde durmayı eğer dört ayağı da yere sağlam basmasaydı kabullenebilir miydi? Gövdesine ihtiyacı olmasa o da bu ayaklardan çoktan vazgeçmiş olur muydu? Dahası bir aklı olmasaydı bir masa tüm bunları düşünebilir miydi? Üzerinde yarım bırakılmış bir bardak su, o yarıma yakışan bir paket bisküvi, birkaç şekerleme, tatsız tuzsuz bir sandviç ve dumanı tüten… (DEVAMI…)
1 Beğeni
Ve @165 'in kaleminden doğan öykülerinin sonuncusuna geldim. Öyküyü okurken gözlerim doldu. Hasretin acısı bir masaya bile sirayet edermiş nitekim. Yazmayı hiç bırakmayın. Lütfen.
“Evvelce hiç dinlemediği bir şeyi duyarken ne kadar savunmasız olunurmuş meğer.”
Bu arada, öyküyü okurken düşündüm ki odamdaki eşyalar düşünebilselerdi benim hakkımda pek hoş şeyler söylemezlerdi. Sırf kendilerini toparlayabilmek için insan olmayı dilerlerdi…
“Üstüme kıyafet atma! Yeter be!” (Yatağım)
“İçimde o kadar karmaşıklık var ki bunalıyorum.” (Dolabım)
“Masa da masaymış ha!”
Aklımda bu dizeyle okudum öyküyü.