Sonuna kadar sabırla okuyunca anlaşılıyor ama pes etmemek çok zor.
Aslında 2-3-4-5-6-1-7 şeklinde diye hatırlıyorum ben.
Bu şekilde mantıklı bir hale geliyor hikaye.
Sonuna kadar sabırla okuyunca anlaşılıyor ama pes etmemek çok zor.
Aslında 2-3-4-5-6-1-7 şeklinde diye hatırlıyorum ben.
Bu şekilde mantıklı bir hale geliyor hikaye.
Bunu forumda tam 1 yıl önceden beri defalarca anlatmıştım. Çünkü Roger Zelazny’nin en sevdiğim eseri ve herkes okusun, tadını çıkarsın istedim.
Siz kitaba başladığınızda ilk okuduğunuz bölümün aslında sondan bir önceki bölüm olduğunu hatırlayın yeter. Bir de metin aralarındaki sahne geçişlerinde hiç bir ibare yok. Ama bu durumlar yayınevi hatası değil muhtemelen Zelazny böyle tercih etmiş. İnanın bana çok güzel bir eser ışık tanrısı. Aynı yazarın “Bu Ölümsüz” isimli eserini okudum ama anlamadım. Işık Tanrısı’na başlarken umutsuzdum ama şimdi askere giderken yanıma alıp tekrar okumayı düşünüyorum.
Bu arada Kaplan Kaplan! ve Yıkıma Giden Adam da serinin altın değerindeki kitaplarından, okuyun, okutturun.
Çocukluğun sonu
Frankenstein
Dune serisi
Sürgün gezegeni
Yüzyılın en iyi bilimkurgu öyküleri
Ben tabi daha 22 tanesini okuyabildim.
Kendimi kınıyorum.
Bende “Bu Ölümsüz” kitabını daha iyi anladım. Işık tanrısı beni çok zorladı. Bence yazara başlangıç için bu ölümsüz daha iyi.
Tabi amber yıllıkları ile baslamislarsa onu bilemiyorum