Cümlelerin devrildiği dudaklardan geçer benim yazım,
Ben bir isyan şarkısı
Kendime söylenirim yalnız.
Yalnızlığım Allah’a mahsus,
İçimde bir ben varım
Bir de benden öteye hiçbir şey yok.
Ama sen bilmiyorsun
Ne krallıklar devrilir Taşkentlerden gelen gözlerde,
Ne ölümler yürür Sirkeci’den Laleliye
Ah bir bilsen
Lut’un akıttığı kanda yıkanır,
Ölüleri derinde,
Bir seneden on beş gün az
Sonrası mor çiçekli bir kadındır bekler sahilinde.
Çivit yazılardan daha eski günler görmüş
Soykırımlar kadar gerçek insanoğlu,
Sen bugün uyu
Güneş hangi yarında?
Benim uykum çiçekli bahçelerde geziyor bu gece,
Kanıma kızgın demir sokulu,
Yaram lav kanar beni yakmaya,
Ey dört ölümün en güzel kızı
Şimdi senin için var olsun bütün tanrılar,
Borçlu kalsınlar kan kırmızı gülüşüne
Hayalet saçlarının dalgalarında boğulsunlar,
Sunsunlar bütün nimetlerini önüne,
Hangisi bir cennet gülü yaratmış senden kırmızı?
Hangisi ödeyebilir senden çaldıklarını?
Hangi nimet karşılığıdır güzel gülüşünün?
Sen gittin ya şimdi
Onurlu ve mağrur,
Hiç pes etmeden,
O kutsal tavrını bırak bize
Ve al sol yanımı da götür kendinle
Senin olsun.
Ben hiç sevemedim zaten.
3 Beğeni