Öykü Seçkisi'nde okumak için: https://oykuseckisi.com/cam-bina-ebrar-kulak/
Gözlerimi kapattığımda hep aynı yeri görüyordum; Buz gibi kumların ortasında, ay ışığı altında parlayan, devasa, camdan bir bina. Göz alıcı güzelliğiyle, uçsuz bucaksız çölün ortasında, tek başına dikilmiş bu bina, camdan olsa da içini göremiyordum. Yakınımdaymış gibi gelse de asla ulaşamıyordum. Yürüyor, yürüyor, varamıyordum. En sonunda da bitap düşüyor, kumlara gömülmeye başlıyordum. Tamamen kumlara gömüldüğümde… (DEVAMI…)
Eskiden beridir birinci tekil şahışla anlatılan öyküleri, romanları severim. Yalındırlar. Sizin öykünüzde öyle olmuş beğendim. Üstelik ayın konusuna da çok uygun. Elinize sağlık
1 Beğeni
Yorumunuz için çok teşekkür ederim 
Beğenmeniz beni çok sevindirdi 