Öykü Seçkisi'nde okumak için: https://oykuseckisi.com/can-arafta/
Güneş gökyüzü sahnesindeki her zamanki yerini almak için tüm bildiği hazırlıkları yaparken, gecenin bir parça serinliğinin çöktüğü toprak gelişmekte olan ayakların ağırlığıyla esnedi hatta gerindi. Zemin tatlı bir uykunun ardından amaçsız bir güne gözlerini açan bir ihtiyar gibiydi adeta. “Nerede kaldı bu çocuk? Cemşit, doğru köydeyiz eminsin değil mi?” “Akkuzu’dan Can, eminim Emir Hocam.” İlk…