Sensizliğin ortasında köhne bir bina zaman
Kaplamasız kapısında çizdiğim düşler
Bilinen bilinmez sanrısal sokakta
Pencereleri yalnızlığa yüz tutmuş hüzün mabedi
Tek bir resmin farklı suretleri var
Çiziklerin derinleştiği tahtalara asılmış
Tabloların boyası çözünmüş düşlerden
Çizikler artsa da
Resim hep aynı
ARALIK 2006
Yolculuğuma devam etmek isterseniz…
Buraya tıklayarak ücretsiz olarak ulaşabilirsiniz.