Çürük Et Kokusu

Öykü Seçkisi'nde okumak için: https://oykuseckisi.com/curuk-et-kokusu/

“Öldüm mü?” dedi cılız bir ses, karşısındaki solucanlarla kaplı bedene. Dürüst olmak gerekirse, sorusuna cevap almamayı umuyordu. “Öldün mü?” dedi beden. Sesi genizden geliyordu. Yankı yapıyordu sanki, buğuluydu. Bir o kadar da keskindi. Konuşurken boş göz çukurundan birkaç minik böcek çıktı. “Sen söyle.” Başını olanlara anlam veremeden iki yana salladı. Hatırlayamıyordu. “En son evimdeydim. Yemek…

1 Beğeni

‘‘Eminim siz de alışacaksınız.’’ Böylesine bir öykü en güzel ancak bu şekilde bitirilebilirdi. Gerçekten çok beğendim. Öyküye başlarken fantastik ve uçuk bir öykü okuyacağımı düşünmüştüm. Devam ettikçe o gerçekçiliğin içinde yoğrulmaya başladım. Karakterin hissettikleri, gördükleri o kadar güzel betimlenmiş ki üslubun akıcılığıyla da hikâyenin içinde buldum kendimi. Ölüm ile yaşam kavramlarının iç içe oluşunun ürpertici bir öyküsü. Yine de içten içe biraz daha uzun olmasını istemedim değil :slight_smile:.

Bir de bu öykü aklıma Ray Bradbury’nin ‘Öldükten Sonra Doğmak’ adlı öyküsünü getirdi. ‘Wristcutters: A Love Story’ diye bir film var, onu da çağrıştırdı. Tabii bu öyküden biraz farklı kendisi :smiley:.

Bu güzel öyküyü bizimle paylaştığınız için teşekkürler. Kaleminize, yüreğinize sağlık :slight_smile: