Eskilerden bir hikaye, iyi okumalar dilerim.
“Daha komik bir şey buldum,” dedi dişi birey. Diğeri hemen dikkat kesilmişti ve sordu. “Daha iyisi mi? Az önce bulduğumuzdan daha iyisini bulmuş olabilir misin?” Bir tur attı ve heyecanını dizginlemeye çalıştı. “Kolları ve bacakları düzgün işlemeyen, gözü yarı bu dünyayı yarı öbür dünyayı gören, bağışıklık sistemi neredeyse yok olan, sorunlu bir çocuk getirmekten daha komiği olabilir mi? Diye sordu.
Dişi birey, başını çılgıncasına sallayarak yanıt verdi. “Bu, az önce en komik olan şakayı senin yaptığını biliyorum, fakat daha iyisi var.” Sözcüklerine yenilerini eklemeden önce, gözleri, aklında bulunan ve nelere yol açabileceğini bildiği muzırlıklarla parıldadı. “Gözü, dünyadaki bütün havuçları yiyen biri kadar iyi gören; ayakları gezenler arası seyahate bile elverişli olan, kolları evreni taşıyacak kadar güçlü bir birey.” Eril bireyin ağzı, az önce üzerine ağırlıklar konmuş gibi kapanıyordu. “Nerede?” dedi eril birey, “nerede komik olan yanı?” Dişi birey kahkahalarla cevapladı. “Çevresi lağımdan hallice insanlar barındıran, sefalete yeni bir sözlük anlamı ekleten, sırtına oturduğumuzda gıkı çıkmaması için eğitilmiş, yanlış eğitim ile gittikçe körelen, potansiyeli hurdacılara satılan, bir şey başardığında “Zaten bunu yapman gerekiyordu” denilen eril bir birey.” Cümlenin sonunu getirirken karnı çatlamak üzereydi. Adamın gözyaşları halıyı ıslattı, şanslıydı ki dişi birey hala sırt üstü haldeydi. “Müthiş,” dedi içtenlikle.