Bir gün Cennet tarlada çalışırken karnına sancı girdi. Gölgesi sonsuz ağacın yanına uzandı, bacaklarını araladı. Bir eliyle ağacın bir dalını diğer eliyle ağacın diğer dalını tuttu. Karnındaki çocuk hareket ediyor çıkmıyordu. Alnı terledi, gözleri kaydı. İşte o an şunları söyledi, görelim bakalım neler söyledi: Yücelerden Yücesin, Kimse bilmez nicesin. Ahırdan bir evim var, Al senin… (DEVAMI…)
Çok güzel bir öyküydü. Şiiri ile bize ait tınısı olan bir tür masalsı anlatımıyla, insanı yavaş yavaş geren kurgusu ve kalp kıran finaliyle büyük beğeniyle okudum. Elinize sağlık.
Ayrıca anlatım bozukluğu, kelime hatası gibi sorunları da yoktu, birkaç yüzyıl önce yazsaydınız bugün halk hikayesi diye birbirimize anlatır olurduk o derece başarılı buldum.
@MuratBarisSari, @Homeros38, @Umut Sizin de zaten yorumlarınızda belirtmiş olduğunuz gibi masalsı, efsane gibi bir anlatım olmasını amaçlamıştım. Hoşunuza gittiği için sevindim, yorumlarınız için ayrıca teşekkür ederim.