“Zamanın akıp gittiğini hissedebiliyorum. Günler geçtikçe olgunluk kazanması gereken düşüncelerim, iyice ciddiyetsiz bir hal alıyor. Bazı günler tamamen düşünmeyi bıraktığım oluyor, bazı günler ise düşünceler tarafından boğulduğum da… Eskiden her şeyim planlı, programlı ve olabildiğince evhamlıydı. Artık sadece yolun üstündeyim. Yol üstünde denk geldiğim engelleri önemsemeden yoluma bakmaya çalışıyorum. Üzüntülerimin, sevinçlerimin, korkularımın ve kazanacağım zaferlerin bir önemi yok; asıl önemli olan şey ilerleyebilmek. Yol üstünde anlam yüklediğimiz her şey, yolun sonunda anlamını yitirmiş olacak! İnsanlar tarafından kötümser ve mutsuz bir insan olarak adlandırılıyorum. Tüm mutsuzluğumu gerçekçiliğime borçluyum… Buna karşın mutsuz değilim. İnsanların görmek istemediği yerleri işaret ediyorum sadece. Sırf mutlu olabilmek adına kendimi kandıracak değilim. Son derece karmaşıkmış gibi görünen hayatlarımız aslında çok basit detaylarda gizli. Hayatının yarısını feda ederek inşa ettiğin geleceğin, saniyeler içinde yok olabilir; bunu görmezden gelerek mutlu olmak, gerçeklerden kaçmaktır. Bu gerçekleri benimseyerek mutluluğu elde eden bir insanım, kesinlikle mutsuz değilim. Sadece gerçekleri işaret ettiğim için kendini kandıranlar tarafından ‘kötümser’ damgası yiyen biriyim. Hayatta derin anlamlar aramak yerine onu sadece yaşıyorum; çünkü bu gece huzurla başımı koyduğum yastıktan bir daha başımı kaldıramayabilirim…”
-Regarzarves-