Gün doğumu

Soğukla dans etmiş ses telleri, kelimeleri bir danscı edasında titrek ve damaklarında takılı kalıyordu,
Nasılsın asker dedi ve sanki üstündekiler onun değilmişcesine ayrı sırayla oturdular yanıma,Ama benim bedenim bir süredir üstündeki hırkayı kabul etmiş görünüyordu, alışmıştım ona , o ,soğuk elleriyle sırtımı sıvazlayana kadar,
Kendimi bir çölde hayal etmeye calısıyorum generalim dedim ondan çok daha titrek bir tonla,Ve biraz sonra savaşacak olan bizler evet birşeyler konusmalıydık ya da ben birşeylerle mi başlamalıydım Nasıl başlamam gerektiğini düşünürken İlk sözü için aldığı nefes kesti düşüncelerimi;
ve söylenmeye başladı
Şu karanlık ne kadarda ucsuz bucaksız bir sürü yıldız var ama o hala burda,Söylesene asker karanlık yıldızlardan dahamı güçlü,Evet bir cevap vermeliydim sanki biraz sonra mızraklarıyla savaşacak olan bizler bunun cevabını bilmeliydik ben bir cevap düşünürken o tekrar devam etti
aa hayır hiçbirşey ondan daha güçlü olamaz,Şuna baksana tek başına ve tüm yıldızlara karşı savaşıyor ne kadarda kudretli görünüyor,Ben istemsizce generali dinliyordum çölü düşünmekde ısıtmıyordu zaten yavaş yavaş kurduğu cümlelerle uyuyabilirdim ama nedense dinlemek keyif veriyordu tabi ben bunları düşünürken o hala konuşmaya devam ediyordu,Yıldızların hepsi birleşmiş ve onu yenmeye çalışıyorlar baksana,diyerek devam etti ama o hala burda vazgeçmiyor karartmayı bırakmıyor,Bu karanlık sanki hep devam ediyor.bitmiyor, onca yıldıza ragmen dimdik ayakta Ne büyük bir direniş öyle değil mi,Bu cümlenin bir soru olduğunu sanmıştım o tekrar devam edene kadar,
ne kadarda mütevazi ve tek basına direniyor,Tek başına ama güçlüce,Tabi yinede onun bu direnişi gün doğumuna kadar bunu biliyoruz,Peki neden o kadar yıldıza direnen gece güneşe teslim oluyor,Düşlerimin kuvvetli kahramanı, bir anda neden acizleşiyor.Sanki önceki kahramandan eser yok, hic yokmuscasına korkakca kacıp gidiyor.Ama yınede kendimi birşeyle avutuyorum asker,Bence bizim gece güneşe hafifden yanık,sevdiğiyle savaşmak yerine çekip gidiyor.Sanmaki gücsüz takatİ yok savasmaya.Onun tek derdi sevdiği, ona zarar vermek yerine çekip gidiyor.
Generalın bu sözleri ve karşımızda da sevdiğim kadının ordusu olunca ancak anladım bu kurgu dolu cümleleri,
Anladığım anda cevap verdim keskin bir şekilde ancak o cevabın tıngırtısı kalbimden gelmişti sanki,Peki ben neden hala burdayım generalim diyerek söylendim, Aslında bende sana bunu soracaktım asker diyerek kalktı yanımdan ve devam etti
Herkes sevdiği uğruna savaşmaz bazen sevdiklerimizle savaşırız gün doğumu için diyerek uzaklaştı,