Bir kadın vardı önceden, uzakta
gözlerinde yıldızları taşıyan
saçlarında güneşleri harlayan.
O kadının yakınına varmak;
normalleştirirdi yaşayışımdaki düzlemleri
ince boğumlu naif parmakları
birbirine kesik kesik dokunan dudakları.
Her şey gibiydi aslında yakından,
bilmeden o kadar çekim sahasına girmiştim ki parıltıdan
düşüncelerine perde çekilmişti ve onları göremedi yakıcılığından körleşen gözlerim.
Bir kadın vardı benden uzakta ve artık galiba yine uzakta.
Işıldamaz aydınlığı benim dünyama
bu kadar mı kısaydı gün dönümü bana
4 Beğeni