Öncelikle birkaç şeyi düzelteyim:
İlk telif hakkı yasası olan Anne Yasası’nın (Statute of Anne) çıkmasının birincil nedeni sansür imkânı olsa da ikincil nedeni de korsanla mücadeleymiş.
Bu yasanın yürürlüğe girmesinin ardından otuz yıllık bir “Kitapçılar Savaşı” dönemi başlamış. (Gözümde ellerinde ciltli kitaplarla kavga eden adamlar belirdi ama aslında daha çok mahkeme savaşları olmuş) Bu savaşın ilk muharebesini yazarlar ve yayıncılar “yasalar ne derse desin, telif hakkı sonsuza dek sürmeli” kararı çıkartarak kazanmış olsa da, son muharebede (duruşmada) diğer yayıncılar (biraz da korsan baskıcılar) “bu karar (sonsuza dek süren telif) tekel yaratacak, bilginin insanlığın kalanına erişimini engelleyecek ve kısıtlayacak bir karar” olduğunu ileri sürerek itiraz etmiş. Sonunda mesele Lordlar Kamarası’na gitmiş ve Yargı’nın ve Yasama’nın organlarına danışan Lordlar telif hakkının sonsuza dek süremeyeceğine karar vermiş.
Adil midir, hakkaniyetli midir kararını ben veremem, bilmiyorum. Ancak sonsuza dek sürmemesinin sebebi “öğrenmeyi teşvik etmek”, “tekel yaratmamak” ve “bilginin dağılımını kısıtlamamak” olarak açıklanıyor.